Op zo’n mooie pinksterdag is lekker luieren zonde, dus hup, schop onder mijn kont, en lekker fietsen. Het werd een fijne ronde: via Susteren, Dieteren, Maaseik, Stokkem, Berg aan de Maas en Sittard terug naar waar we vertrokken, een kilometer of vijftig in totaal.
De fietsbrug die het bedrijventerrein plus sportzone (oa voetbalstadion Fortuna Sittard) en de wijk Sanderbout verbindt. Ik had er veel over gelezen maar ‘m nog niet gezien. Mooie brug, makkelijk voor degenen die met de fiets over en weer moeten zijn.
In de verte ligt het hoofdkantoor van Sabic:
Al een hele tijd in de steigers in verband met lekkages, zonde toch. Op de voorgrond een stukje van het Tom Dumoulin Bike Park (klik):
De Ophovenermolen (watermolen uit 1716) aan de rand van het Sittardse stadspark.
“Na de Tweede Wereldoorlog werd er niet veel meer met de molen gemalen. In 1949 werd hij nog wel gerestaureerd, maar als gevolg van stilstand en verwaarlozing ging de staat weer snel achteruit. De laatste eigenaar die het beroep van molenaar op de Ophovenermolen uitoefende, was August Laudy. In 1955 werd de molen stilgelegd.
Eind 1973 besloot de stichting Jacob Kritzraedt tot aankoop van de Ophovenermolen, waarna een uitgebreide restauratie volgde die in 1976 werd voltooid. Zo is er van de molens in het oude Sittard ten minste één bewaard gebleven. In 1983 raakte het molenwiel door hoge waterstand ontzet. Na een geslaagde tweede restauratie in 1998 was ook het molengedeelte weer helemaal bedrijfsklaar gemaakt en kon de molen weer als vanouds draaien, aangedreven door de kracht van de Geleenbeek.
In 2003 is deze molen als waterkrachtcentrale gaan functioneren voor opwekking van natuurstroom. Sindsdien is hij 24 uur per dag in bedrijf en levert hij een continu vermogen van 19 kW aan het elektriciteitsnet, wat genoeg is voor circa 30 huishoudens. Momenteel is er in het molengebouw een restaurant gevestigd.” (bron: wiki)
Het restant (of monument?) van het openlucht zwembad aan de Vijverweg, daar waar ik mijn man leerde kennen in ’77:
Van hieruit is het nog een klein half uurtje fietsen naar huis, onderweg heb ik me nog verbaasd over het steeds groter wordende arsenaal plantentunnels waar zo te zien frambozen en wellicht ook blauwe bessen worden gekweekt.
En thuis gekomen mocht ik nog even genieten van een mooie, dreigende lucht. Het bleef bij dreigen, er is nauwelijks een druppel regen gevallen. Gauw de bloembakken water geven ….
