Het is even lastig, dat omgaan met de regels v.w.b. niet zomaar de grens oversteken. Zeker hier in ons dorp, dat aan drie zijdes heel dichtbij een Nederlandse grens heeft. Te voet overtraden we dan ook al aantal keer de regels, iets met het geen zin hebben om de hond in de auto te zetten voor een wandelronde.
Afgelopen zondag reden we – zonder hond – een paar dorpen verder. Er zijn meer dan genoeg mooie plekken om aan Duitse zijde van de grens te wandelen.
Natuurgebied Rodebach-Roode Beek is er een van, een grensoverschrijdend natuurgebied. We parkeerden de auto net buiten Gangelt en liepen rond de grote roeivijver. Als kind ging mijn man hier al roeien, grappig toch? Net voor dat we de grens zouden overgaan naar Schinveld sloegen we rechtsaf.
Terug richting parkeerplaats kwamen we langs het openluchtzwembad van Gangelt. Dit was en is een geliefd zwembad voor Duitsers en Nederlanders. Ook nog dicht, en niet alleen omdat het nog te fris is om buiten te zwemmen ….
Geen coffee-to-go voor ons, wij gingen fijn naar huis voor Kaffee und Kuchen ….
De Duitse grens is sinds deze week dicht voor inwoners van Nederland zonder negatieve COVID-19-testuitslag in verband met het inschalen van Nederland door Duitsland tot ‘Hochinzidenzgebiet’, een gebied met te hoog risico voor besmetting met corona. Begrijpelijk, de getallen liegen er niet om. Maar ook het is ook balen, want als ik de grens over ga en terug kom moet ook ik zo’n bewijs kunnen laten zien in geval van controle. En dus ga ik de grens maar niet meer over. Iets met burgerlijke gehoorzaamheid. Paasmaandag heb ik nog een flink voorraad ingeslagen bij de Appie, wij gaan hier echt niet verhongeren.
Niet dat daar waar ik woon geen supermarkten zijn. Integendeel. Voor een gemeente met maar iets meer dan 10.000 inwoners zijn er enorm veel (grote) supermarkten: Lidl, ReWe, Edeka, twee Aldi filialen en een Netto, zes stuks dus. Toen ik hier bijna 38 jaar geleden kwam wonen was er maar één grote supermarkt, en in iedere kern een klein dorpswinkeltje.
Maar toch, ik hou nu eenmaal van boodschappen doen in Nederland …..
alleen al hiervoor …..
Toen ik deze week een kleinigheidje nodig had en de dichtstbijzijnde Duitse supermarkt bezocht zag ik hoe absurd groot deze is voor alleen inwoners van onze gemeente: een zo goed als lege parkeerplaats en dito winkel. En dat voor een vrijdag. In normale tijden kon je op vrijdagen bijna geen parkeerplaats vinden en struikelde je over Nederlanders en Belgen die goedkoop tanken combineerden met inkopen. Idem bij het (te) grote winkelcentrum een dorp verder: zo goed als lege parkeerplaatsen.
Tankstations, supermarkten, winkelcentrum, afhaalpizzeria, overal is het nu leeg …. en dus klagen de ondernemers steen en been. Met name degenen die in Nederland wonen en iedere keer weer moeten zorgen voor een geldig negatief testbewijs à 55€. Dit las ik vanmorgen. Inwoners van Duitsland kunnen zich wel 1 keer per week gratis laten testen, maar wat heb ik daar aan als ik een week of langer moet wachten op een afspraak?
Vrijdagmorgen bijvoorbeeld moest ik in het ziekenhuis van Sittard-Geleen zijn voor bloedafname. Bij gebrek aan een testbewijs ben ik maar op mijn fiets binnendoor de grens overgestoken. Iets met eenmalige burgerlijke ongehoorzaamheid. Niet verder vertellen …..
Een mooie afsluiter heb ik nog: ons nichtje is op een winterse dag bevallen van een gezonde dochter met een heel mooie naam.
Wat zal ik zeggen …. het wordt er allemaal niet leuker op. Morgenvroeg nog maar wat extra boodschappen doen bij de Nederlandse supermarkt, je weet maar nooit hoe streng de grenscontroles gaan zijn met ingang van dinsdag. Voor de rest blijf ik maar weer fijn thuis “in meiner Heimat” ……
Zucht.
Enfin. Voor een van mijn schoondochters heb ik een plantenpot gehaakt. Ze, die schoondochter, was laatst jarig, vandaar dat ze de plant er ook bijkrijgt. Omdat ze niet echt groene vingers heeft een makkelijk exemplaar, die zal het wel overleven …
We liepen weer eens een rondje met het hondje. Ik zag deze versiering en appte gelijk schoonzus en zwager met de vraag hoe het met hun hoogzwangere dochter is (ze was 1 april uitgeteld). Hun antwoord: 🐌 Nou ja zeg ….
“Lost” staat erop, de rest kan ik niet goed ontcijferen. Toch zielig, zo’n verlaten schoen, en niet de eerste die ik de afgelopen tijd heb gezien.
Laatst nog bij mama schaap in de buik, en nu al weer zo groot, maar wel leuk, zo’n gestippeld exemplaar.
En toen zag ik, na er al -tig keer voorbij te zijn gelopen en gefietst in de afgelopen jaren, deze prachtige brievenbus, en dacht ik gelijk aan de photo challenge van Anne. ‘t Is een oudje, eentje die ik best zelf zou willen hebben. Misschien krijgt ie nog een plaatsje op haar blog?
Niet vanwege het weer (het was tot net erg mistig trouwens, en best koud) maar vanwege dit:
Ben een heel erg blij mens want de eerste prik zit erin! De tweede volgt in mei, en dan kunnen we daarna – langzaam – weer gaan denken aan een normaal leven. Eindelijk!
Precies één jaar geleden, op 15 februari, was er in onze buurgemeente Gangelt een carnavalsviering, de jaarlijkse ‘Kappensitzung’. Van minstens 1 bezoeker blijkt naderhand dat hij toen al besmet was met het Corona virus. Hij wist het niet, niemand wist het. De goede man is heel erg ziek geweest, lag maandenlang op de IC maar heeft het uiteindelijk overleefd.
Corona was tot dan toe een virus uit en in China. Het bleek later dat de viering in Gangelt het begin was van een Corona ‘superspreader-event in onze Kreis Heinsberg en Gangelt stond dan ook een tijdje in het middelpunt van het nieuws totdat het virus ook elders opdook.
Enfin. Pas een week na die carnavalsviering werden heel veel mensen ziek en moest het hele dorp in quarantaine ….. Enfin, de rest is bekend. En dat al een jaar lang …..
‘nog aevekes op de tenj biete’ oftewel nog even de tanden op elkaar ….
Naar het nu uitziet blijft Duitsland langer in lockdown. Tja, was ergens wel te verwachten. Te veel besmettingen nog, wellicht door teveel ontmoetingen in huiselijke kring? Zou kunnen. Las online ergens dat iemand een flinke boete had gekregen door net over de grens te gaan tanken. Is blijkbaar geen noodzakelijk iets, dat tanken. In ieder geval blijkbaar geen geldige reden om de grens over te gaan. Was trouwens een Fransman die in België was gaan tanken. De boete die hij kreeg was niet mals, iets van € 4000! Tanken door Nederlanders is hier in de buurt schering en inslag. Zijn dat noodzakelijke grensoverschrijdingen? Hoe zou dat eigenlijk zitten met boodschappen doen? Ben ik in overtreding als ik mijn glutenvrij brood plus dan ook maar de rest van de boodschappen in Nederland ga kopen? Voor mij is het noodzakelijk, het glutenvrije brood van AH of Jumbo is beter te pruimen dan het brood dat ik in Duitsland kan kopen.
Enfin. Als we ons grote rondje links- of rechtsom rond het dorp wandelen gaan we ook telkens de grens over. Als ik de tuin uitloop loop ik bij wijze van spreken de grens al over …..
Rondje dorp. Linksom of rechtsom, overal grenspalen. Van bij ons uit dit keer een rondje naar links. Aan het einde van het dorp (“Oberdorf”) sla je dan linksaf, direct de grens over. De tuinafrasteringen op de foto liggen precies op de grens. De bootjes – in Nederland – liggen fijn op het droge. En die caravan, daarmee zou ik niet op vakantie willen gaan ….
Aan de linkerkant liggen akkers en een klein bosje.
Maretak. Deutscher Baum, auf jedenfall 😀
De weg (beetje bergaf) vervolgend zie je de vele windmolens die ik ook vanuit onze tuin kan zien.
Nog net wandelend in Duitsland. Die boerderij ligt in Nederland trouwens
Stukje verder, kijkend naar rechts, zie je het dorpje Bingelrade.
Uitzicht op Bingelrade (NL)
Volgende keer lopen we maar weer eens een rondje rechtsom.
een bericht schrijven is voor mij toch het makkelijkst. Op deze manier krijgt een ieder een overzicht van alles (ehum) wat ik meemaak gedurende een week. Ha, dat is bitter weinig de laatste tijd maar daar moeten we het dan maar mee doen ….
Mijn man was jarig, ik schreef er al eerder over. Van zijn Duitse collega’s kreeg hij een bon voor, jawel, een heuse ballonvaart. Voor twee personen. En ik ga echt niet mee, nog niet misschien, iets met hoogtevrees ….. Enfin, deze foto laat zien wat voor enorme moeite ze hebben gedaan om het bijzondere cadeau te verpakken.
Nog even terug naar de branden, ik schreef daar hier al over
bron: De Limburger
Gelukkig heeft het de afgelopen dagen geregend. Nog lang niet genoeg maar beter iets dan niets.
Het kleine groentetuintje profiteert er ook van, van die regen. De boontjes doen het voortreffelijk. Dat wordt heel wat grammetjes wegwerken tegen oogsttijd ….. Courgette doet het ook prima. Tomaatjes en pepertjes willen niet echt. Wellicht hebben we die te vroeg uitgeplant.
bron: Geilenkirchener Nachrichten
Honderd dagen geleden was de gemeente Gangelt, onze buurgemeente in de Kreis Heinsberg, wereldnieuws. Tijdens een carnavalszitting werden heel wat mensen besmet met het Corona virus. Het was notabene een ex van de directe collega van mijn man die daar de verspreider was ….. Iedere aanwezige op die zitting ging direct verplicht in quarantaine, en daardoor werd voorkomen wat elders naderhand wel plaatsvond. Mijn man heeft in die tijd geen contact met zijn collega gehad omdat wij toen al in Oostenrijk waren. Maar dit laatste terzijde.
In Nederland waren er toen nog geen besmettingen ….. en wij maar tegen elkaar zeggen dat landsgrenzen dat virus toch echt niet gingen tegenhouden. Op 27 februari, bijna twee weken later, werd live tijdens een televisieprogramma bekend gemaakt dat er een eerste patiënt in Nederland was. Enfin, we weten allemaal wat de gevolgen waren …..
Onze middelste monteerde een wildcamera op een boom in onze huiswei. Van boven naar beneden zie je een jonge vos, een wilde kat – of misschien was het wel een wasbeer? – een groene specht, en twee keer een ree (geit en bok).
Na lange, lange tijd gingen we weer eens naar Aken. Het was er rustig, erg rustig.
We vonden het rustig genoeg om ook ergens een hapje te gaan eten. Voelde een beetje vreemd na al die weken, maar ben wel blij dat we dit stapje hebben gezet.
Had ik al gezegd dat het hier weer erg rustig is? Iedereen, inclusief kat en hond, is weer naar het eigen thuis. We hebben het huis weer voor ons, en dat is fijn 😀
Ons grasveld zou dit voorjaar op de schop gaan, maar dat hebben we gezien de omstandigheden maar uitgesteld tot ergens in september. De plek waar ooit een trap was hebben we nu maar tot moestuintje gebombardeerd. Eerste zaadjes (pompoen en courgette) zitten in de grond, de rest wordt nog even vertroeteld in kleine kasjes op de vensterbank.
Ik word – gelukkig – nog altijd blij van buiten te drogen hangende was. Vandaag geen last van mestgeuren, dat scheelt, dat maakt nog gelukkiger.
Schuurtje is opgeruimd. Een van de weinige voordelen van het hebben van heel wat vrije tijd ….. Wie oh wie zou daar in dat hoekje hebben gebivakkeerd? Gezien de vele lege doppen was het er erg gezellig 🙂
Planten zijn allemaal voorzien van nieuwe behuizing.
Breiwerk schiet minder op dan ik had bedacht. Dat wil zeggen dat ik me nog niet echt verveeld heb de laatste tijd. Of erg veel tv heb gekeken …….
Onze Kreis, waar erg veel Corona zieken waren en zijn, wordt onderzoeksterrein voor deskundigen. Wie weet wat daar voor goeds uitkomt.
Verder gaat hier alles zijn gangetje. Blijf gezond! 🙏
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.