kleine dingen die me zoal bezig houden
Vanaf aanstaande vrijdag in de aanbieding bij de Aldi (Süd) in Deutschland: heel veel glutenvrije producten. Ik zou zeggen: hamsteren ……. 😀
Dat was het voor nu, ik blijf nog even in vakantiemodus (inclusief blog- cq foto-plaats-stress)
dus sla maar over indien niet van toepassing 😉
Bij de Jumbo hebben ze sinds kort een eigen merk glutenvrije producten, ‘lekker vrij van gluten’, met officieel glutenvrij logo:
Keurmerk ‘Crossed Grain’
Omdat het van essentieel belang is dat de producten echt geen gluten bevatten, zijn de Lekker Vrij van Gluten producten gecertificeerd door de NCV en te herkennen aan het internationaal erkende Crossed Grain keurmerk. Andrea Wesselius, licentiemanager van de NCV: “Door te kiezen voor dit keurmerk kunnen klanten van Jumbo in één oogopslag zien dat ze met zekerheid een glutenvrij product te pakken hebben. We zijn ontzettend blij met deze keuze, want deze nieuwe lijn mét dit keurmerk brengt onze droom dichterbij: een glutenvrij dieet betaalbaar en toegankelijk maken voor iedereen.”
Uiteraard moest en zou ik de stroopwafels proberen, en lekker dat ze waren!
Mijn jongste moest in Aken zijn en vond het goed dat ik meeging. Uiteraard trakteerde ik hem en mijzelf op koffie en een overheerlijk stuk glutenvrij gebak bij Isabella
Het loont zich om af en toe van de geijkte paden af te wijken, en dus liep ik een andere route dan normaal door de Edeka supermarkt (Duitsland) en kwam ik een merk glutenvrije knäckebröd tegen dat ik nog niet kende. Ik kocht de soort met haver. Ben er niet echt kapot van eerlijk gezegd, maar vind het wel prettig om te kunnen kiezen 😀
Dat er nu ook glutenvrij brood en broodjes van het merk Poensgen wordt verkocht bij de Edeka schreef ik al eerder. Recent probeerde ik de haverbroodjes na ze eerst kort in de broodrooster opgewarmd te hebben. Resultaat: lekker. Makkelijk om in voorraad te hebben want lang houdbaar.
Tot slot wil ik nog even mijn ergernis spuien:
Bah, wie doet zoiets toch ….
Tijdens onze zomervakantie in Oostenrijk gingen we een aantal keren uit eten. Vaak gaat dat goed, soms niet (echt). Een aantal van mijn goede en minder goede ervaringen:
Saalfelden, Franzl Brühl Stubn
De eerste keer dat ik hier was (begin van dit jaar) ging alles prima, tijdens ons bezoek deze vakantie ging het een stukje minder. Ondanks mijn duidelijk aangeven dat ik glutenvrij MOET eten en de verzekering van de eigenaar/ober dat hij wist van de hoed en de rand zat er toch een snee brood bij mijn omelet. Foute boel. Bord werd mee teruggenomen naar de keuken, zelfde bord zonder brood maar met kruimels kwam weer terug. Nog foutere boel …… Enfin, uiteindelijk kreeg ik nieuwe portie, maar toen was mijn man inmiddels klaar met eten …. en was mijn honger eigenlijk over.
Hinterglemm, ‘am Reiterkogel’
Ging tot nog toe altijd goed, het eten in dit restaurant, alleen deze vakantie niet: ondanks aangeven dat glutenvrij een must is in verband met coeliakie lag er een soort van krokante soepstengel op de salade. Volgens de serveerster, die notabene zelf coeliakie bleek te hebben, kon ik deze er gewoon afhaken. Nee dus. Enfin, ik kreeg uiteindelijk een nieuwe salade, mijn man was wederom al klaar met eten.
Wenen, :Venuss
Veganistisch restaurantje in hartje Wenen met glutenvrije hartige en zoete lekkernijen op de kaart. Prima.
Wenen, Gasthaus zum Wohl
Volledig glutenvrij restaurant. Heerlijk om niets te hoeven zeggen en/of vragen, gewoon uitzoeken van de kaart, met als toppunt (want het was bloedheet in de stad, en dan vind ook ik een koud biertje lekker) glutenvrij getapt bier. We aten hier twee keer tijdens ons verblijf in Wenen, een keer ’s avonds en een keer ’s middags. Eten is niet echt van hoogstaande kwaliteit maar gewoon lekker, en nog maals: de luxe van gewoon alles van de kaart kunnen bestellen zonder vragen is zó fijn.
Wenen, Bodega Marques
We konden ’s avonds op het terras voor het restaurant zitten en genoten van heerlijke Spaanse tapas. Alles werd vers bereid, met heel wat glutenvrije mogelijkheden. Kwestie van dingen goed en duidelijk en glutenvrij uitleggen 🙂
Wenen, McDonald’s
De keuze aan glutenvrije producten bij de Oostenrijkse McD is behoorlijk. Ik ben normaliter echt geen fan van eten van/bij deze keten maar soms is het wel eens lekker 🙂 Klik voor lijst van –> glutenvrije producten <– bij Oostenrijkse McD.
Samenvattend:
Het blijft oppassen. Het blijft een kwestie van duidelijk aangeven wat mag en wat absoluut niet mag. En soms merk je dat ‘dankzij’ de hype er een soort van irritatie is bij bedienend personeel. Teveel mensen met teveel verschillende wensen? Terecht in verband met gezondheid of ‘gewoon’ omdat …….
Al ruim elf en een half jaar eet ik nu volledig glutenvrij nadat coeliakie bij me werd vastgesteld. Ik ben echt blij glutenvrij want ik voel me behoorlijk gezond. Ook ben ik blij als ik zie wat er tegenwoordig allemaal op glutenvrij gebied te koop is, niet in iedere winkel maar als je de juiste plekken weet te vinden zie je vaak een waar glutenvrij walhalla.
Voor een ieder die ook glutenvrij moet of wil eten en toevallig nog in Duitsland moet zijn de tip om de grotere supermarkten en DM-Drogerie vooral niet links te laten liggen. Dit is het aanbod in een redelijk grote – maar niet super grote – DM:
Nu laat ik persoonlijk de spullen van het merk Schär meestal voor wat het is omdat ik betere of lekkerdere producten koop. De koekjes van Hammermühle bijvoorbeeld 😀
Nieuw in het assortiment van de DM is hun huismerk biologische glutenvrije producten. Je zou hier bijna keuzestress krijgen ….
Soms denk ik dat ik de hele wereld aan kan, dat ik heel gewoon gezond ben zonder kwaaltjes en kwalen, zonder MS. Dat gaat dan een tijdje goed, totdat ik weer eens over de schreef ga. Bèng. Dan ben ik een hele dag niet vooruit te branden. Gevalletje ‘zelf schuld’: ik kan nu eenmaal wel redelijk veel, zeker vergeleken met heel veel anderen met MS, maar echt niet alles: niet èn gaan sporten, een fietstocht maken en ook nog eens onkruid wieden bijvoorbeeld. Geen lange to-do lijsten voor mij en zeer zeker niet allemaal op één dag, maar ook vaker niet dan wel verdeeld over een aantal dagen. En dan heb ik het nog niet eens over de gewone en dagelijks terugkerende huishoudelijke klusjes als extra erbij. Ik kan nogal eigenwijs zijn, dat weet ik van mezelf, ik kan ook nog eens best slecht delegeren, denk te vaak dat ik zelf veel sneller ben om dit of dat te doen of te halen, ben ook nog eens vrij ongeduldig en dat maakt dat ik uiteindelijk toch nog weleens (dood)moe ben. Gelukkig ken ik mezelf, voel ik dingen wel aankomen en trap ik regelmatig op de rem.
Vroeger was ik vaak ziek van moeheid (het was eerlijk gezegd ook niet altijd makkelijk, de MS in combinatie met drie jonge kindjes) maar dat is gelukkig nog maar zelden het geval dankzij het glutenvrije dieet. Ik zeg het wel vaker: geluk bij een ongeluk dat ik alweer 11 jaar geleden de diagnose coeliakie kreeg en dientengevolge glutenvrij moest gaan eten. Ik heb een hele hoop energie terug gekregen en neem dat lastige en levenslange dieet maar al te graag op de koop toe!
Ik ben leeg en lastig voor mezelf en mijn omgeving als ik (zo) enorm moe ben. Ik weet dat ik dan het beste gewoon thuis kan blijven om de hele dag fijn op de bank te hangen met de I-pad binnen handbereik. Maar heel soms lukt dat niet. En dan sla ik zomaar behoorlijke flaters …..
Ik had ’s avonds – na zo’n hele dag bankhangen – nog een afspraak staan bij de manicure die ik niet wilde kon omzetten. Twee vingernagels waren afgebroken, nagellak was afgebladderd. Kwestie van prioriteiten en zo, tja als ik zó moe ben kan ik echt niet nuchter nadenken. Ik zeg dan A en doe B, hoor dingen maar half, doe dingen halfslachtig of helemaal niet en zeg dingen die ik normaal nooit zeg. Ik sloeg dan ook gelijk een flater toen J. de deur open deed. Het eerste wat ik zag was haar opgezwollen buik. Ik prikte erin en vroeg of ze zwanger was. Oh sh*t, dat was ze dus niet. Ze had enorm veel last van haar maag en darmen en kon al dagen niet naar de wc. Ik was het liefst door de grond gezakt, kon me voor mijn kop slaan, wilde dat ik alsnog de afspraak had afgezegd of verzet, wilde dat ik gewoon thuis op de bank was blijven hangen met de I-pad binnen handbereik …..
Ik heb natuurlijk mijn excuses aangeboden voor mijn lompheid. Excuses zijn geaccepteerd en mijn nagels zien er gelukkig weer pico bello uit.
Gelukkig is J. inmiddels zwanger, en zou ik gerust in haar dikkere buik kunnen prikken. Maar dat doe ik niet ….. meer 😉
Hoog tijd om weer eens iets van me te laten horen, en dan werkt een verhaal met beeld voor mij toch het prettigst.
We reden naar Oostenrijk. Het schoot niet altijd lekker op en zo reden we een tijdje in file achter een zeer luxe auto met aparte nummerplaat aan. Zo naar buiten turend gaat mijn fantasie dan wel eens een beetje met me aan de loop. Is de eigenaar van deze bolide van beroep soms (luxe) slager? Of iemand met vreemde neigingen? Of heet hij of zij gewoon zo? Of …… Geen idee natuurlijk maar vond het wel grappig.
In Duitsland kun je de nummerplaat voor je auto ook enigszins persoonlijk (laten) maken, maar er zijn restricties: de eerste 1, 2 of 3 letters zijn altijd van de plek (gemeente, stad of streek) waar je woont of waar je auto is geregistreerd, de volgende 1 of 2 zijn altijd letters gevolgd door 1, 2, 3 of 4 cijfers.
Er lag trouwens nog een enorme hoeveelheid sneeuw daar in Oostenrijk, tenminste op grote hoogte. En dat voor begin april. Ongelooflijk. En dus gingen we ook een dagje skiën.
Het kerkje, ik fotografeerde en plaatste de foto hier al vaker, is alweer wat zichtbaarder en ook weer bijna toegankelijk.
Het is duidelijk einde seizoen, de sneeuwkanonnen staan al netjes in gelid om opgeruimd te worden
Genoeg gepraat over sneeuw. Er was ook slecht weer voorspeld, met regen en hagel. En dus besloten we om dan maar een dagje Innsbruck te doen. Maar we hadden geluk, geen regen of hagel. Alleen maar dreigende lucht
Maar ook af en toe een stukje blauw
We aten een hapje bij Vapiano, mijn favoriete stek om snel en glutenvrij te kunnen eten in heel wat grote steden, en dat vinden duidelijk meer mensen met glutenintolerantie of coeliakie getuige de vrolijk gedekte tafels vol tasjes met cadeautjes
Wie mij een beetje kent weet dat ik ondanks de coeliakie nog altijd graag brood eet. Weliswaar sinds jaar en dag alleen een van de glutenvrije varianten maar dat mag de pret niet drukken.
Ik wissel het glutenvrije brood dat ik wel eens bij de AH koop af met meestal een van de soorten van het merk Yam. Zo blijft het leuk en lekker 😀 Heel, heel soms laat ik me verleiden tot het kopen van iets anders. Zo was ik laatst bij een ReWe supermarkt (Duitsland) en kocht daar het glutenvrije zonnebloempittenbrood van hun huismerk “frei von”.
Ik was werkelijk aangenaam verrast: lekkere bite, niet te droog, smakelijk met zoet en met hartig beleg. Kortom: zeer zeker voor herhaling vatbaar. De prijs is ook nog eens prima: € 2,99 voor een brood van 500gr.
Ik snap alleen niet goed waarom het in twee plastic zakjes moet worden verpakt.
Mijns inziens alleen niet geschikt voor mensen met een tarwe-allergie aangezien het belangrijkste ingrediënt glutenvrij tarwezetmeel is.
Ik was aangenaam verrast toen ik deze broodjes zag liggen bij Ikea in Heerlen. Ik had me ingesteld op een gewone salade, het werd dus een salade met een broodje.
Het herinnerde me aan mijn ontdekking van deze belegde broodjes bij de Merkur supermarkt in Oostenrijk. Ik heb ze niet gekocht en dus ook niet geprobeerd.
Deze heb ik wel gegeten, was erg lekker!
Prachtig hè, ik liet ze staan in Oostenrijk omdat ze de reis in de auto vast niet zouden overleven. Mijn vriendin aldaar was er maar wat blij mee.
Ondanks dat ik in Oostenrijk behoorlijk wat gewend was qua hoeveelheid sneeuw vond ik dit thuis ook mooi en leuk
Ik had van de week een dag huisarrest omdat er geklust moest worden aan de verwarming en dus leefde ik me uit op een puzzel
Ook had ik FaceTime contact met mijn lollige jongste. Donderdag zien we hem weer, vrijdag mag hij zijn bul in ontvangst nemen, binnenkort is hij weer thuis. Fijn!
Ik struin graag door buitenlandse supermarkten. Ieder die mijn blogs leest kan dat beamen, ik heb het er wel eens over. Verbazend vind ik dat ik nog steeds – voor mij – nieuwe glutenvrije producten ontdek.
Mijn ontdekking in Oostenrijkse supermarkten:
Interspar:
M-Preis:
Het brood van Genius zal ik hier nooit kopen: te duur. Maar voor de variant ‘traditionelles dunkles Brot’ maakte ik een uitzondering omdat ik die thuis nog nooit had gezien/gekocht/gegeten. Helaas zag ik bij thuiskomst dat het brood twee dagen na de uiterste houdbaarheidsdatum was verkocht en er al blauw/groene plekjes opzaten. Bah.
Merkur:
Er zit weliswaar gerstenmout in dit drankje maar de hoeveelheid ligt onder de norm van 20 ppm.
Het wordt er niet leuker op, maar wel makkelijker. Fijne zondag!
’n Tegoedbon voor een lunch, dat was het cadeau dat ik van mijn jongste kreeg voor mijn verjaardag. Leuk toch? En die bon verzilverden we vandaag. Ik had een volledig glutenvrije locatie uitgezocht, The Broth Bar in Wijck, Hoogbrugstraat 43A te Maastricht. Op naar Maastricht dus.
Op de menukaart stonden een behoorlijk aantal lekkere dingen, ik wist gewoonweg niet wat ik moest kiezen. Dit is overigens slechts een deel van de kaart
Na even wikken en wegen werd het een stuk quiche, omdat ik dat al zó lang niet meer had gegeten. Absoluut geen verkeerde keuze! Eerste hapje had ik al genomen voor ik eraan dacht om een foto te maken …
Jongste ging voor een flinke kom bouillon, volledig glutenvrij zoals alles op de kaart, en ook dat was hartstikke prima.
Wat ik ervan vond:
Mooie locatie in mooi en rustig(er) stukje Maastricht, vriendelijke bediening, lekker eten dat ook nog eens volledig glutenvrij is.
Kortom: aanrader!
Het was een geslaagd moeder-zoon uitje, zeer zeker voor herhaling vatbaar.
