(bron foto: nos.nl)
hoog tijd
Hoog tijd om weer eens iets van me te laten horen. Volgens de statistieken word ik zo ongeveer als vermist opgegeven …..
Ja hoor, ben er nog, maar het weer opstarten na zo’n (lange) pauze is – voor mij – nooit makkelijk.
Makkelijkst is om aan de hand van foto’s een overzichtje te laten zien:
Combinatie van oud en nieuw, en dan ook nog eens strakblauwe lucht en sneeuw. Heerlijk.
Gekregen van jongste en zijn vriendin en uiteraard meegenomen naar Oostenrijk
Het lijkt wel alsof het alleen maar mooi weer was, maar ik maak gewoon zelden of nooit foto’s met slecht weer 😀
Zo zag het uit na een dag en nacht regen in het dal …..
Deze enorme loofboom is ieder jaar en in ieder jaargetijde weer een dankbaar onderwerp om te fotograferen
Middelste kreeg zijn pup. Sindsdien zijn zijn nachten kort en gebroken, haha.
Zo weet je zo weer je dat je na een vakantie weer thuis bent. Snel aan de was en snel weer de kasten vullen met voorraad. Verrassend om te zien dat het glutenvrije assortiment bij mijn Edeka supermarkt is uitgebreid met het merk Poensgen.
Vijf jaar geleden dreigde boekhandel Dominicanen wegens faillissement te moeten sluiten. Dankzij een crowdfunding werd dit voorkomen. Als dank voor mijn (zeer bescheiden) steun ontving ik een leuk presentje.
Mijn oudste is een goede vent, maar hij heeft absoluut geen groene vingers, en dus eigende ik mij een plant toe voordat deze het loodje zou gaan leggen
Nieuwe potaarde, wat mestkorrels, dode blad verwijderd en nu maar hopen dat het de goede kant op gaat.
fijne dagen!
Fijne dagen, en tot volgend blogjaar!
te?
Jongste maakte laatst een opmerking: ben je alweer bezig met iets in geel? Euh ja, het is inderdaad erg opvallend: schoenen, vest, winterjas, vloerkleed, kussens, omslagdoek, diverse haakwerkjes, bloempotten, vaas, woondeken …… allemaal in een of andere nuance (oker)geel. Te? Nee hoor 😀 gewoon leuk.
voordeel vs nadeel
Voordeel: toen ik laatst weer eens in Aken was had ik in een wolwinkel een Schnäppchen, een prettig voordeel: vier mooie bolletjes garen in mijn favoriete kleur, okergeel, afgeprijsd voor maar € 1,50 per stuk.
Ik wilde er een omslagdoek van breien, zou net kunnen lukken met 200gr volgens de verkoopster. Nu nog een bijpassend patroon vinden. Na een tijdje zoeken vond ik er een. Nadeel: ik zou volgens dat patroon twee extra bolletjes nodig hebben. De foto van mijn toekomstige omslagdoek was echter zo mooi dat ik het erop waagde, desnoods kon ik iets doen met een afwijkende kleur.
Voordeel: ik vond een paar dagen later in mijn favoriete wolwinkel nog een 5e bolletje, precies van het goede merk en in precies het goede verfbad. Boffen dus.
Nadeel: dit ene bolletje was duurder dan de vier eerder gekochte samen …..
Een verder nadeel was dat zo ik zo ongeveer nul snapte van het patroon. Zal wel aan mij liggen …. en dus haalde ik keer op keer uit waar ik avond aan avond op had gepuzzeld. Ik snapte gewoon niks van datgene dat toch niet zo moeilijk kon zijn? Enfin, na weer een keer alles uitgehaald te hebben vereenvoudigde ik het geheel.
Voordeel: dankzij dit vereenvoudigen had ik nu genoeg aan de vier-plus-een bolletjes 🙂
En nu is het klaar:
En ja, ik weet het: er zit een foutje in. Maar dat is niet erg, tenminste ik vind het niet erg. Het is handwerk, mijn handwerk 🙂
kerstboom en kerstkaarten
Weet je nog van die gehaakte kerstboom? Een giga ding, en daar hoorde een mooi goed doel bij vonden we. In onderling overleg werd het vergeten kind uitgekozen. Er werden kerstkaarten gemaakt (detailfoto’s van onze ‘kunstwerkjes’) en die moesten natuurlijk aan de man/vrouw worden gebracht.
Normaal koop en schrijf en verstuur ik geen kerstkaarten. Al meer dan twintig jaar niet meer. In plaats daarvan doneer ik al even zoveel jaar geld aan een of meerdere goede doelen. Maar voor een keertje wilde ik wel kerstkaarten kopen, en schrijven en versturen. Haha, ik haakte de blaren op mijn vingers, pakte de nodige kaarten netjes in èn kocht, schreef en verstuurde ze ook nog eens …
(foto boven: Sandra Nohlmans)
‘t blijft anders zo stil hè
en daarom maar weer eens gezocht naar inspiratie in mijn uitgebreide verzameling foto’s.
Dit is een afbeelding van het oude gemeentehuis van Sittard, voorzien van commentaar van mijn schoonvader. Het was de plek waar hij als ambtenaar aanwezig was werkte tot medio 1967. Het gebouw werd dat jaar afgebroken omdat Sittard zo nodig een VenD op die plek wilde (laten) neerzetten. In plaats van het mooie pand kwam een (lelijk) grijs gebouw dat inmiddels al weer een aantal jaren leeg staat tot er ooit duidelijk wordt wat ermee gaat gebeuren. Nog meer horeca? Nog meer leegstaande winkelpanden? Woningen? Tijd zal het leren …
Ik hou van het rondstruinen door tuincentra, ik hou van oranje en ik hou van viooltjes, da’s wel duidelijk
Voor kleinkindje nummer drie van mijn schoonzus ging ik flink aan de haak. Resultaat: geslaagd, al zeg ik het zelf. Gelukkig moest er toevallig een berkenboom geveld worden in onze tuin, daardoor zijn het geslaagde stelletjes.
Naast de vele granny squares voor het kerstboomproject zag ik kans om ook nog een kussen voor op onze bank in de woonkamer te haken.
Ik vond het wel leuk om de voor- en achterkant verschillend af te werken. Voor de nodige bankvariatie zogezegd.
Hier word ik blij van:
en van haakmiepennieuws in de kranten ook (bron: De Limburger)
Inmiddels ben ik weer flink aan de haak maar dat is nog even niet geschikt voor publicatie 🙂
