Geplaatst op

(beetje) glutenvrij

De laatste tijd drink ik liever een glaasje (glutenvrij) bier dan een glaasje rode wijn. Niet regelmatig als in iedere dag, maar zo eens per week of per twee weken. Ik ben absoluut geen echte liefhebber maar vind het heel soms gewoon lekker. Vroeger had ik de keuze uit slechts één merk maar tegenwoordig is het gewoon leuk om te kiezen uit de vele soorten, die ook allemaal echt gecertificeerd glutenvrij zijn. En dat gewoon in de Nederlandse supermarkt, met uitzondering dan van de Bitburger want die koop ik in Duitsland.

Lekker met een toastje erbij, al weet ik niet meer waar ik ze gekocht heb …. Waarschijnlijk bij de ah.

Broodjes (natuurlijk ook glutenvrij) uit Oostenrijk. Normaliter erg lekker maar deze keer was het een hoop gebakken lucht. Gekocht bij wat vroeger de Merkur supermarkt was. Tegenwoordig zijn dit Billa Plus winkels.

Glutenvrij genieten op een terras. Gek genoeg zelden in Nederland maar wel regelmatig in Oostenrijk. Logisch, omdat we daar vaak fietsen en wandelen rond lunchtijd.

Voordeel van open horeca en terrasjes: weer eens buiten de deur eten

Maar thuis genieten is ook lekker 😋

gebakje van Isabella
Geplaatst op

de/een/mijn fiets

Alweer een leuke foto opdracht van Anne: fiets. Daar wil ik wel even voor uit mijn blog-pauze-modus komen.

De meeste fietskilometers fiets ik als we in Oostenrijk zijn. Tot een jaar geleden namen we naar Oostenrijk onze fietsen van thuis mee, maar die bleken toch niet altijd even geschikt om tochten mee te maken in de bergen. We hebben dus nu heuse e-mountainbikes, inclusief dikke banden en een sterke accu.

De twee rode fietsen staan zo’n 850 kilometer uit elkaar maar konden wel zusjes zijn, haha. De ene staat in Bingelrade (NL), de andere hangt in Saalbach (A)

Geplaatst op

euh …. nog even dit:

Nog maar een week geleden fietsten we een aantal tochten, zo ook in Beieren, in en rondom Berchtesgaden.

Vlakbij de Königssee ligt de officiële “Bob- und Rodelbahn“ van het Duitse Olympische rodelteam. Maar sinds kort is die voorlopig niet meer te gebruiken …..

bron: Salzburg24

Geplaatst op

even weinig tot niets te melden ….

Er gebeurt weliswaar genoeg in de wereld, maar ik hou kortstondig een blogpauze. Maar de foto van deze schoonheid, die vanmorgen aan kwam vliegen en heel gewoon landde op het dak van onze aanbouw, wilde ik nog wel even delen:

jonge havik?
Geplaatst op

tijd vliegt …

We zijn inmiddels alweer bijna anderhalve week thuis. Op de terugweg nog even gestopt in München, maar het er zijn kon me dit keer niet bekoren: ik ben niet meer gewend om rond te lopen in zo een grote stad, iets met teveel mensen en het was ook nog eens (te) warm. In München gold tot die dag ook nog eens mondkapjesplicht buiten op straat in de binnenstad, dat was ook niet echt een pretje. Geen foto’s gemaakt, gewoonweg vergeten.

Vorige week was de ‘opdracht’ bij Satur9’s “cijfer”. Ik ben er wat (te?) laat mee maar bij deze toch nog mijn input:

Cijfers dus. Getallen die me nu al ruim een jaar bezighouden zijn de dagelijkse COVID-19 besmettingsgetallen in en rond mijn omgeving. Vandaag dus nog maar 5 op de 100.000 inwoners! Ter vergelijking: in Nederland zijn die iets van tien keer zo hoog. En dus reden tot versoepelingen. Oei. Ik hou mijn hart vast voor komend najaar. Zeker als ik her en der lees en hoor dat toch nog heel wat mensen twijfelen over wel/niet vaccineren of de beslissing tot niet-vaccineren al genomen hebben. Mijn middelste is als laatste van ons gezin komende week aan de beurt. Hij heeft 0 twijfels.

Toevallig zaten we 2 avonden achter elkaar op een terrasje. Een keer in Aken, waar de regels – die nog altijd heel wat strenger zijn dan in Nederland – goed werden nageleefd. En gisteravond ook nog eens in Sittard, waar alvast voorschot leek te zijn genomen op de versoepelingen van komende week: bedienend personeel zonder mondkapjes, nergens 1,5 meter afstand, grote groepen bij elkaar aan één tafel, tafeltjes te dicht bij elkaar, heel wat meer mensen op de terrassen dan toegestaan. De enige regel die werd toegepast was dat we om 22.00 moesten betalen ……

Even terug naar Oostenrijk. Daar gunde ik me een paar nieuwe wandelschoenen. Mooie, tenminste dat vind ik zelf. En ze zitten ook nog eens heerlijk. En wandelen ging ook prima, dat was een eerste vereiste.

We hadden regen, zon èn een mooie regenboog. En een prachtig uitzicht, daar hou ik van.

Maar thuis is het ook leuk 🙂

Geplaatst op

na de eerste dagen

We bezochten Salzburg. Het was er gezellig druk, maar nooit tè. Nog weinig toeristen buiten Oostenrijkers en Duitsers en wij 🙂

We fietsten en wandelden veel. En namen regelmatig een welverdiende pauze. Dit is bijvoorbeeld in Fieberbrunn, op het terras van mijn favoriete restaurant in de bergen. Genietend van de allerlekkerste glutenvrije Kaisersmarrn:

De coronaregels worden hier goed nagestreefd, zelfs als je buiten op een terras wilt zitten moet je een bewijs van genezing, testen of vaccineren laten zien en je dmv een QR code aanmelden. Snap eerlijk gezegd niet dat dit in Nederland niet wordt gedaan, maar dat is mijn mening ….

We reden over de Grossglockner Alpenstraße naar Heiligenblut, da‘s zo‘n machtige en indrukwekkende route langs meer dan manshoge sneeuwmuren. We waren hier wel vaker, maar nog nooit op zo’n stralende dag. Temperatuur boven: net boven de 0.

Op de verjaardag van mijn man zaten we in Kaprun op een terrasje waar ze ook glutenvrij gebak serveerden. Was ook absoluut niet verkeerd 😀

De Merkur supermarkt, waar ik tot nog toe vaak onder andere mijn glutenvrije brood kocht, is niet meer ….. Dat was even schrikken, maar gelukkig is het assortiment in de opvolger, de Billa Plus supermarkten, zo goed als hetzelfde.

Dit was het voor nu ..…

Geplaatst op

de eerste dagen

Het begon met het uitpakken en inruimen van de meegebrachte spullen, waaronder tulpen. Zo voel ik me direct weer thuis!

Het weer was de eerste dagen niet al te best, maar we waren niet beter gewend van thuis …… Toch maar met de lift omhoog, de bergen in, kijken hoe alles er boven bij lag.

De liften zijn openbaar vervoer, dus het dragen van een FFP-2 mondkapje is verplicht. Dat is gewoon duidelijk.

Een stukje wandelen, ons verwonderen over de nog enorme hoeveelheid sneeuw en lekker genieten van het uitzicht.

Terug in het dal zag ik deze beauty, die ging direct naar Sjoerd’s virtuele garage

De volgende dag gelukkig geen regen maar een bijna stralend strakblauwe lucht. Met alleen bewolking rond de Steinberge. Vorig jaar klommen twee zonen naar de Birnhorn (2634m), de hoogste berg in de buurt.

Hier zie je goed hoe de ‘paden’ richting de top lopen ….. Doodeng, niks voor mij.

We fietsten de volgende dag naar Zell am See. Dat is vanuit Leogang prima te doen, zeker met e-bikes (anders gaat mij dit te ver 😀). Volgens mij maak ik ieder jaar weer dezelfde foto’s, ik krijg gewoon geen genoeg van het magnifieke uitzicht op bergen met nog sneeuw op de toppen.

De eerste koffiepauze, met zicht op Zell am See. Het was heerlijk zitten aan het water. In Oostenrijk zijn niet alleen de terrassen maar ook de restaurantjes open. Mits je als gast voldoet aan de 3-G regel (getest, gevaccineerd of genezen).

Meer naar links ligt de gletsjer van Kaprun. We fietsten nog rond het meer tot in het kleine stadje, liepen er even rond en gingen weer op weg naar huis.

En dan nog maar eens zicht op Kaprun. Mooi toch?

Geplaatst op

eindelijk weer!

Op de 14e dag na onze tweede vaccinatie waren we volgens de RKI (Duitse RIVM) ‘veilig’ en aldus reden we voor het eerst in acht maanden weer naar onze eigen stek in Oostenrijk. Dat land had op 19 mei al de grenzen weer geopend mits reizigers onder andere voldeden aan de ‘3-G-Regel’: genesen , geimpft oder (negativ) getestet (genezen, tenminste 21 dagen na 1e vaccinatie of negatieve test).

De cijfers in de Kreis waar we wonen waren ook laag genoeg. Dit in tegenstelling tot de cijfers aan de andere kant van de grens …. alhoewel die ook goed omlaag gaan, maar nog altijd hoog-risico-gebied.

Gewapend met een internationaal vaccinatiebewijs plus kopie van onze electronische aanmelding voor Oostenrijk op weg! Onze plannen om München te bezoeken hebben we gelaten waar ze waren: ondanks heel lage cijfers (rond de 50 besmettingen per 100.000 inwoners) zijn winkels alleen geopend volgens ‘click&collect’ principe, en restaurants nog gesloten. Gezien het regenachtige en te koude weer vond ik een eetpauze op een terras dan ook geen aanlokkelijk idee. Er komt vast nog een volgende keer.

Vanwege de aangekondige strenge grenscontroles bij de grote grensovergangen besloten we een kleine grenspost uit te kiezen. Goede keuze: we mochten gewoon doorrijden!

(wordt vervolgd)

Geplaatst op

regen …..

Volgens berichten in de media is de grondwaterstand nu overal weer op peil, dit dankzij de afgelopen natte winter, een nat voorjaar en een relatief lage temperatuur waardoor er relatief weinig verdamping was.

Ons nieuwe gazon vaart er wel bij, we hoeven maar weinig te sproeien dankzij de vele buien en buitjes.

Maar heel eerlijk gezegd zie ik liever blauwe lucht, met of zonder wolken, en een hogere temperatuur.

Zou een zonnedansje helpen?

Geplaatst op

intussen in de tuin …..

Alweer heel wat jaren geleden hadden we een waar slakkenprobleem in de tuin. Nou ja probleem ….. het was een ware invasie …… Zowat dagelijks ging ik op (naakt)slakkenjacht in een poging om, voor wat betreft de hosta’s, te redden wat er te redden viel. Het leek af en toe vechten tegen de bierkaai.

Dit jaar kocht ik een aantal nieuwe hosta’s die ik uit voorzorg niet in de volle grond maar in (oude) terracotta potten heb gezet. In een van de potten was nog plaats voor een enkel plantje lievevrouwenbedstro. Ik kreeg het van mijn jongste, hij had geen plek meer vrij in zijn border.

Kruidenbak ziet er prima uit.

Het laantje moeraseiken, achter in de huiswei. De foto is vorige week gemaakt. Vorig jaar zaten ze in deze tijd van het jaar al vol in het blad. Het scheelt zeker drie weken, de groei en bloei. Maar vandaag zijn ze dankzij de hogere temperaturen ook weer vol mooi en fris groen blad.

De nieuwe border begint voorzichtigjes aan wat te worden. Mits hond eruit blijft ……

De (nog even) kale vlakte,

maar die blijft niet lang meer kaal! We hebben gewikt en gewogen: inzaaien of grasmatten leggen. RaRa, wat is het geworden?

De tuin is in het voorjaar op z’n mooist, vind ik. Lekker wild, overal Akelei, heerlijk.

Ligt het lekker? Ja, het ligt lekker 🙂