Vandaag, 10 jaar geleden, vierde ik een verjaardag met een mooi rond getal:
en werd ik vereerd met bezoek van een speciale dame
Die 10 jaar zijn omgevlogen ….
tien jaar later ….
drie landen op één zaterdag
Het was een mooie zaterdag met bijna geen wolkje aan de lucht. Hoog tijd om weer eens in onze (bijna) eigen omgeving te gaan fietsen. Rondje Zuid-Limburg dus.
We reden een stuk met de auto en parkeerden ‘m tussen Eys en Wittem, dat werd ons fietsstartpunt.
Een speciale plek: mijn moeder kwam uit Eys, mijn vader uit Wittem. Ze hebben deze route in hun verkeringstijd, die twaalf (!) jaar duurde, heel wat keren afgelegd.
Soms waan je je in een ver vakantieland …..
maar het is toch doodgewoon de eigen omgeving.
We fietsten ergens de grens over naar Orsbach (gemeente Aken) om daar te gaan genieten van een glutenvrije lunch èn een machtig uitzicht bij café Belle-Vue.
Na de lunch fietsten we in Lemiers, net voor Vaals, de Duits/Nederlandse grens weer over, om een stukje verder wederom een grens over te steken, dit keer naar België. Ben zó blij dat dat weer allemaal kan en mag!
Tussen Epen en Sippenaeken fotografeerde ik voor Sjoerd nog een trafohuisje.
We sloten onze fietsdag af bij ons favoriete restaurantje in Eys: Bie de tantes. Ik weet uit ervaring dat glutenvrij eten daar goed mogelijk is, en nu bleek dat iemand van het bedienend personeel zelf coeliakie heeft, dat voelde dubbel goed! Kortom: het was een heerlijke dag!
zestig jaar geleden
Vandaag zestig jaar geleden werd in Berlijn begonnen met de bouw van de Berlijnse muur rondom West-Berlijn. Zogenaamd om kwalijke en verderfelijke invloeden uit het kapitalistische Westen buiten de deur te houden. In werkelijkheid om de uitstroom van duizenden DDR-burgers naar het vrije Westen te stoppen. Tot die dag was er namelijk vrij verkeer tussen Oost- en West-Berlijn, daarna dus absoluut niet meer.
Op aanraden van (een van) mijn Duitse schoondochter keek ik laatst naar de film “Ballon” over twee gezinnen die vanuit het Oosten naar het Westen proberen te vluchten. Aanrader! Onder andere te zien op Netflix.
waar was dat feestje?
Nou, dat was dus hier.
Want:
Onze jongste vond dat het weer eens hoog tijd werd voor een feestje. Een buitenfeestje voor al zijn allerbeste vrienden. Hij woont in een mooi appartement met een leuk maar bescheiden tuintje dat verre van groot genoeg is om iedereen (veilig) te huisvesten. En dus kwam het verzoek: maham …..
Zo goed als al zijn vrienden en vriendinnen werken in de gezondheidszorg en zijn al een hele tijd volledig gevaccineerd, dat zou geen beletsel mogen zijn. Alles zou worden geregeld conform de geldende regels: buiten, de tent aan vier zijden open en dus meer dan genoeg ventilatie, en ruim onder de 750 gasten …
Oké, ik ging dus overstag. Onze jongste onderhoudt grotendeels onze huiswei, dus ik durfde geeneens nee te zeggen. Ha. En het zijn bijna dertigers, dus verstandig genoeg (?) …
Het feestje begon vrijdagavond al met het opzetten van de diverse tentjes. En dat is heel vermoeiend …..
Het gezelschap kwam uit onder andere uit Wenen, Osnabrück, Heidelberg, Wenen en Hamburg. Studievrienden uit de periode Riga, en vrienden van vrienden van vroeger.
Het weer was niet echt om over naar huis te schrijven, maar het bleef gelukkig wel droog. Het was gezellig, en voor herhaling vatbaar. Zegt men. Ach, zolang onze huiswei onderhouden wordt 😉
(beetje) glutenvrij
De laatste tijd drink ik liever een glaasje (glutenvrij) bier dan een glaasje rode wijn. Niet regelmatig als in iedere dag, maar zo eens per week of per twee weken. Ik ben absoluut geen echte liefhebber maar vind het heel soms gewoon lekker. Vroeger had ik de keuze uit slechts één merk maar tegenwoordig is het gewoon leuk om te kiezen uit de vele soorten, die ook allemaal echt gecertificeerd glutenvrij zijn. En dat gewoon in de Nederlandse supermarkt, met uitzondering dan van de Bitburger want die koop ik in Duitsland.
Lekker met een toastje erbij, al weet ik niet meer waar ik ze gekocht heb …. Waarschijnlijk bij de ah.
Broodjes (natuurlijk ook glutenvrij) uit Oostenrijk. Normaliter erg lekker maar deze keer was het een hoop gebakken lucht. Gekocht bij wat vroeger de Merkur supermarkt was. Tegenwoordig zijn dit Billa Plus winkels.
Glutenvrij genieten op een terras. Gek genoeg zelden in Nederland maar wel regelmatig in Oostenrijk. Logisch, omdat we daar vaak fietsen en wandelen rond lunchtijd.
Maar thuis genieten is ook lekker 😋
de/een/mijn fiets
Alweer een leuke foto opdracht van Anne: fiets. Daar wil ik wel even voor uit mijn blog-pauze-modus komen.
De meeste fietskilometers fiets ik als we in Oostenrijk zijn. Tot een jaar geleden namen we naar Oostenrijk onze fietsen van thuis mee, maar die bleken toch niet altijd even geschikt om tochten mee te maken in de bergen. We hebben dus nu heuse e-mountainbikes, inclusief dikke banden en een sterke accu.
De twee rode fietsen staan zo’n 850 kilometer uit elkaar maar konden wel zusjes zijn, haha. De ene staat in Bingelrade (NL), de andere hangt in Saalbach (A)
euh …. nog even dit:
Nog maar een week geleden fietsten we een aantal tochten, zo ook in Beieren, in en rondom Berchtesgaden.
Vlakbij de Königssee ligt de officiële “Bob- und Rodelbahn“ van het Duitse Olympische rodelteam. Maar sinds kort is die voorlopig niet meer te gebruiken …..
even weinig tot niets te melden ….
Er gebeurt weliswaar genoeg in de wereld, maar ik hou kortstondig een blogpauze. Maar de foto van deze schoonheid, die vanmorgen aan kwam vliegen en heel gewoon landde op het dak van onze aanbouw, wilde ik nog wel even delen:
tijd vliegt …
We zijn inmiddels alweer bijna anderhalve week thuis. Op de terugweg nog even gestopt in München, maar het er zijn kon me dit keer niet bekoren: ik ben niet meer gewend om rond te lopen in zo een grote stad, iets met teveel mensen en het was ook nog eens (te) warm. In München gold tot die dag ook nog eens mondkapjesplicht buiten op straat in de binnenstad, dat was ook niet echt een pretje. Geen foto’s gemaakt, gewoonweg vergeten.
Vorige week was de ‘opdracht’ bij Satur9’s “cijfer”. Ik ben er wat (te?) laat mee maar bij deze toch nog mijn input:
Cijfers dus. Getallen die me nu al ruim een jaar bezighouden zijn de dagelijkse COVID-19 besmettingsgetallen in en rond mijn omgeving. Vandaag dus nog maar 5 op de 100.000 inwoners! Ter vergelijking: in Nederland zijn die iets van tien keer zo hoog. En dus reden tot versoepelingen. Oei. Ik hou mijn hart vast voor komend najaar. Zeker als ik her en der lees en hoor dat toch nog heel wat mensen twijfelen over wel/niet vaccineren of de beslissing tot niet-vaccineren al genomen hebben. Mijn middelste is als laatste van ons gezin komende week aan de beurt. Hij heeft 0 twijfels.
Toevallig zaten we 2 avonden achter elkaar op een terrasje. Een keer in Aken, waar de regels – die nog altijd heel wat strenger zijn dan in Nederland – goed werden nageleefd. En gisteravond ook nog eens in Sittard, waar alvast voorschot leek te zijn genomen op de versoepelingen van komende week: bedienend personeel zonder mondkapjes, nergens 1,5 meter afstand, grote groepen bij elkaar aan één tafel, tafeltjes te dicht bij elkaar, heel wat meer mensen op de terrassen dan toegestaan. De enige regel die werd toegepast was dat we om 22.00 moesten betalen ……
Even terug naar Oostenrijk. Daar gunde ik me een paar nieuwe wandelschoenen. Mooie, tenminste dat vind ik zelf. En ze zitten ook nog eens heerlijk. En wandelen ging ook prima, dat was een eerste vereiste.
We hadden regen, zon èn een mooie regenboog. En een prachtig uitzicht, daar hou ik van.
Maar thuis is het ook leuk 🙂
na de eerste dagen
We bezochten Salzburg. Het was er gezellig druk, maar nooit tè. Nog weinig toeristen buiten Oostenrijkers en Duitsers en wij 🙂
We fietsten en wandelden veel. En namen regelmatig een welverdiende pauze. Dit is bijvoorbeeld in Fieberbrunn, op het terras van mijn favoriete restaurant in de bergen. Genietend van de allerlekkerste glutenvrije Kaisersmarrn:
De coronaregels worden hier goed nagestreefd, zelfs als je buiten op een terras wilt zitten moet je een bewijs van genezing, testen of vaccineren laten zien en je dmv een QR code aanmelden. Snap eerlijk gezegd niet dat dit in Nederland niet wordt gedaan, maar dat is mijn mening ….
We reden over de Grossglockner Alpenstraße naar Heiligenblut, da‘s zo‘n machtige en indrukwekkende route langs meer dan manshoge sneeuwmuren. We waren hier wel vaker, maar nog nooit op zo’n stralende dag. Temperatuur boven: net boven de 0.
Op de verjaardag van mijn man zaten we in Kaprun op een terrasje waar ze ook glutenvrij gebak serveerden. Was ook absoluut niet verkeerd 😀
De Merkur supermarkt, waar ik tot nog toe vaak onder andere mijn glutenvrije brood kocht, is niet meer ….. Dat was even schrikken, maar gelukkig is het assortiment in de opvolger, de Billa Plus supermarkten, zo goed als hetzelfde.
Dit was het voor nu ..…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.