Posted on

nog wat glutenvrij en zo

Nog even terugkomend op mijn vorige blogbericht. Ik kocht nog een aantal van de overige glutenvrije vleesvervangers:

Bij de Edeka in Duitsland dus. Nog even niet toegankelijk voor degenen die zich niet willen laten testen ….. Goed nieuws voor degenen die dat wel willen laten doen:

Steeds meer testcentra waar je je gratis kunt laten testen. Dat scheelt heel wat met de 70€ die mijn middelste en jongste in Nederland moesten betalen voor dezelfde officiële sneltesten. Ik denk dat de Duitse middenstand hier achter zit, zij zagen de afgelopen weken hun omzet met zo‘n 80% teruglopen na het sluiten van de grenzen voor klanten uit Nederland.

Heb ik het wel eens gehad over mijn voorliefde voor tulpen? In de vaas weliswaar, want in mijn tuin heb ik ze niet. Te veel werk om de bollen na de bloei weer uit de grond te halen.

We gingen een klein rondje fietsen, richting Schinveldse bossen waar deze mooie jongens en meisjes fijn stonden te grazen. Gelukkig achter een stevige afrastering want anders durf ik er niet langs ….

Onze kers in volle bloei. Dat belooft, ondanks de vele vrieskoude nachten, toch weer een mooie oogst te worden. Grappig genoeg staat de kersenboom – links naast deze schoonheid – voor het eerst in twintig jaar in bloei. Zou hij gehoord hebben dat we ‘m dit jaar nog wil(d)en omzagen?

Wederom een ronde met de hond, word langzaamaan saai ….. maar het blijft leuk 😀

Paardenmest. Dat ruikt niet fris ….. maar wel natuurlijk 😀

Aan de andere kant van ons dorp een pracht van een fruitboom:

En zo was het zoveelste rondje dorp weer bijna ten einde.

Posted on

wandelen bij Gangelt

Het is even lastig, dat omgaan met de regels v.w.b. niet zomaar de grens oversteken. Zeker hier in ons dorp, dat aan drie zijdes heel dichtbij een Nederlandse grens heeft. Te voet overtraden we dan ook al aantal keer de regels, iets met het geen zin hebben om de hond in de auto te zetten voor een wandelronde.

Afgelopen zondag reden we – zonder hond – een paar dorpen verder. Er zijn meer dan genoeg mooie plekken om aan Duitse zijde van de grens te wandelen.

Natuurgebied Rodebach-Roode Beek is er een van, een grensoverschrijdend natuurgebied. We parkeerden de auto net buiten Gangelt en liepen rond de grote roeivijver. Als kind ging mijn man hier al roeien, grappig toch? Net voor dat we de grens zouden overgaan naar Schinveld sloegen we rechtsaf.

Terug richting parkeerplaats kwamen we langs het openluchtzwembad van Gangelt. Dit was en is een geliefd zwembad voor Duitsers en Nederlanders. Ook nog dicht, en niet alleen omdat het nog te fris is om buiten te zwemmen ….

Geen coffee-to-go voor ons, wij gingen fijn naar huis voor Kaffee und Kuchen ….

Posted on

‘t is nog maar eventjes koud …

en dus op de valreep een fotoblogje met een beetje sneeuw gecombineerd met een beetje carnaval-die-niet-doorgaat.

We liepen een mooi rondje van ruim een uur: van thuis naar Doenrade, via Viel naar Bingelrade en toen weer terug naar huis. Het was k..k..k..koud toen we begonnen te lopen, maar ik stopte toch af en toe om een foto te maken.

klein kastje voor zwerfboeken in Bingelrade

Ik heb zo goed als niets met carnaval. We zijn normaal ook nooit thuis met deze dagen. Maar wat is nog normaal? Het is carnaval (Vastelaovend zeggen we hier), we zijn thuis èn carnaval wordt niet gevierd …. Maar wel bijna overal iets van carnavalsdecoratie.

‘os Vastelaovesvlam blief brenne’ (onze carnavalsvlam blijft branden)

Mooi pand in Bingelrade, ‘de ouw pastorie’, een rijksmonument uit 1766.

Zo te zien worden hier eerstdaags lammetjes geboren

We zijn de grens weer overgestoken. Een beetje illegaal want geen identiteitskaart mee … Gelukkig geen grenscontrole (vorige week wel hoorde ik), dat scheelt 😉

Thuis wacht een luie kater – die ons niet eens heeft gemist – èn warme chocomel 😀

Posted on

w van wit en wandeling

Afgelopen zondag en maandag was de wereld hier wit. Weliswaar was het laagje maar dun, maar toch, de wereld ziet er gelijk heel anders (en mooier) uit.

Op maandag liepen we een ronde in Sittard. De sneeuw was helaas al zo goed als gesmolten maar de hemel was blauw en dus was de ronde er niet minder om. We parkeerden de auto in de (voormalige) buurtschap Leyenbroek, en liepen de Broekstraat af richting de roeivijver in het stadspark.

Broekstraat

De roeivijver plus park worden momenteel gerenoveerd als onderdeel van de herinrichting van de Geleenbeek (project Corio Glana). Ik zocht en vond een plaatje van lang geleden:

Samen met mijn vader in een roeiboot, lang, lang geleden 😀

Zie je de overeenkomst op beide foto’s? Ja, de treurwilg! Voor de rest is het een modderige bedoening …. en de vijver, die is leeggepompt in verband met die renovatie. Ben beetje benieuwd hoeveel fietsen er op de bodem van de vijver lagen ….

Op de achtergrond restaurant ‘de vief heringe’ met de watermolen

Het wordt vast mooi, maar tot die tijd ….

Het voormalige openluchtzwembad aan de Vijverweg

In de zomer van 1977 leerde ik in dit zwembad mijn man kennen die er een vakantiebaantje als badmeester had. Ik hoop dat ze tijdens de renovatie van vijver en park ook de overblijfselen van dit gebouw meenemen, het (park) is per slot van rekening een rijksmonument.

Jammer genoeg een niet al te duidelijke foto van Hoeve Bergerhof, dichtbij het stadspark. Een monumentaal boerderijcomplex, gebouwd in de zeventiende eeuw. Wij kinderen noemden dit vroeger ‘het Casino’, schijnt dat deze benaming stamt uit de tijd dat het een buitencafé was. Sinds jaren tachtig is het na grondige restauratie in gebruik van een grote Sittardse bouwfirma.

Ik zag onderweg nog een lelijk trafohuisje

en een verscholen kazemat. Tijd om weer naar huis te gaan, het was tot dan toe een mooie dag, die maandag!

Posted on

nog langer ….

Naar het nu uitziet blijft Duitsland langer in lockdown. Tja, was ergens wel te verwachten. Te veel besmettingen nog, wellicht door teveel ontmoetingen in huiselijke kring? Zou kunnen. Las online ergens dat iemand een flinke boete had gekregen door net over de grens te gaan tanken. Is blijkbaar geen noodzakelijk iets, dat tanken. In ieder geval blijkbaar geen geldige reden om de grens over te gaan. Was trouwens een Fransman die in België was gaan tanken. De boete die hij kreeg was niet mals, iets van € 4000! Tanken door Nederlanders is hier in de buurt schering en inslag. Zijn dat noodzakelijke grensoverschrijdingen? Hoe zou dat eigenlijk zitten met boodschappen doen? Ben ik in overtreding als ik mijn glutenvrij brood plus dan ook maar de rest van de boodschappen in Nederland ga kopen? Voor mij is het noodzakelijk, het glutenvrije brood van AH of Jumbo is beter te pruimen dan het brood dat ik in Duitsland kan kopen.

Enfin. Als we ons grote rondje links- of rechtsom rond het dorp wandelen gaan we ook telkens de grens over. Als ik de tuin uitloop loop ik bij wijze van spreken de grens al over …..

Rondje dorp. Linksom of rechtsom, overal grenspalen. Van bij ons uit dit keer een rondje naar links. Aan het einde van het dorp (“Oberdorf”) sla je dan linksaf, direct de grens over. De tuinafrasteringen op de foto liggen precies op de grens. De bootjes – in Nederland – liggen fijn op het droge. En die caravan, daarmee zou ik niet op vakantie willen gaan ….

Aan de linkerkant liggen akkers en een klein bosje.

Maretak. Deutscher Baum, auf jedenfall 😀

De weg (beetje bergaf) vervolgend zie je de vele windmolens die ik ook vanuit onze tuin kan zien.

Nog net wandelend in Duitsland. Die boerderij ligt in Nederland trouwens

Stukje verder, kijkend naar rechts, zie je het dorpje Bingelrade.

Uitzicht op Bingelrade (NL)

Volgende keer lopen we maar weer eens een rondje rechtsom.

Posted on

lekker weer

Vandaag was een prachtige dag, qua weer dan, en dus de wandelschoenen aangetrokken voor wat ik dacht dat een klein wandelingetje zou gaan worden. Dat kleine tochtje werd een heuse wandeling van bijna twee uur met ruim 8 kilometer (14.000 stappen) op de teller.

We liepen over het plateau van Doenrade richting de Kollenberg in Sittard en weer terug.

Volgens Wiki:

De Kollenberg (ook: Kolleberg) is een heuvel in de Limburgse stad Sittard. De Kollenberg is, geografisch gezien, een kleine heuvel aan het einde van het plateau van Doenrade, die beschouwd mag worden als een van de noordelijkste en verste uitlopers van de Belgische Ardennen en de Duitse Eifel. Deze uitloper heeft een hoge landschappelijke waarde en geniet bescherming van milieugroepen en landschapsinstanties. De naam betekent letterlijk: de berg van de toverkol, omdat “kolle” toverheks is. De Kollenberg is een kapelberg, in 1675 werd de Sint-Rosakapel op haar hoogste punt gebouwd ter ere van de stadspatronesse van Sittard, Rosa van Lima.

Op de achtergrond het vroegere klooster Huis Watersley
In vroeger tijden achtereenvolgens buitenplaats, klooster, internaat en tehuis voor verstandelijk gehandicapten, tegenwoordig wooncampus voor fietstalenten

Mooie wandeling, mooie dag. Zo wil ik er wel meer, maar nu even niet, nu wil ik rust en koffie …..

Posted on

bewegingen

Ooit, zo‘n 25 jaar geleden, viel ik als een blok voor mijn eerste paar Wolky’s. Ik kocht een paar witte, en niet lang daarna ook nog een paar zwarte. Zo ongeveer dag en nacht liep ik erop, binnen en ook buitenshuis. Heerlijke sloffen schoenen. In de loop der jaren versleet ik ook nog oranje, beige, blauwe en bruine exemplaren. Afgetrapte exemplaren worden tot op het allerlaatst afgedragen als tuinschoenen voordat ze uiteindelijk weg moeten ….. Afgelopen week kocht ik weer een paar, ik keerde terug naar de kleur zwart. En het fijne was dat ik er niet voor de deur uit hoefde: ik bestelde ze dit keer op internet. Het fijne van dezelfde schoenen: pasvorm en maat zijn gewoon hetzelfde, past altijd. Het was trouwens wel een bestelling bij een winkel in de buurt, zo steun ik de middenstand in mijn stad een beetje in een tijd dat ze het moeilijk genoeg hebben.

Om ook reserve boeken te hebben om deze thuisblijftijd door te komen bestelde ik bij mijn favoriete boekwinkel (en dus niet bij dat dikke bolle blauwe mannetje) een aantal boeken. Ik kreeg ’s middags gelijk een belletje van eigenaar Wim: “ik moet toch in de buurt zijn, ik breng ze wel langs”. Hij moet regelmatig een lading boeken via het Duitse postkantoor versturen, en dus spaarde hij gelijk de postzegel voor mijn pakketje uit.

De hond moet regelmatig uitgelaten worden. Vaak doet zijn baasje dat, soms mag ik dat doen. Voordeel is dan dat ik zo bijna ongemerkt aan mijn 10.000 stappen van die dag kom. Voordeel is ook dat je onderweg leuke en verrassende dingen ziet. Deze fietsen staan her en der verspreid in de gemeente Beekdaelen, zag er ook laatst een bij Sjoerd op zijn blog, maar dit terzijde.

Bèngelder, oftewel Bingelrade (gemeente Beekdaelen) in goed Nederlands.

Ik kom mijn tijd wel door ….

Posted on

nog meer fietsen

Van een fietsetappe door ons dorpje thuis, die zelfs zonder publiek geen doorgang mocht vinden, naar een heus wereldkampioenschap mountain bike in “ons” dorpje in Oostenrijk. Dankzij Corona ook hier zonder publiek. Jammer dan. Ik denk dat het kijken naar beelden op televisie sowieso veel meer laat zien, de helft van het parcours gaat berg op en berg af door weiden en bos. Weersverwachting is ook nog eens slecht ….

Hup Holland Hup

Ik scoorde in diverse supermarkten genoeg glutenvrij lekkers om de komende tijd zoet mee te zijn ….

Het weer hier was wisselend: sneeuw, regen, onweer, zon, bewolking, we hadden het allemaal.

Onze middelste, die thuis toch momenteel geen werk heeft, helaas, besloot ons op te zoeken, samen met zijn hond. Gezellig.

We liepen samen heel wat kilometers berg op en berg af.

Onze auto stond tijdens zo’n wandeling ergens netjes geparkeerd, en toen viel een ernaast geparkeerde crossmotor om ….

Ach, het is maar blik en de schade wordt vergoed door de verzekering van de veroorzaker. Niet zeuren, er gebeuren heel wat ergere dingen ….

We houden de cijfers goed in de gaten, en zien dat het in ons thuisland nog best goed gaat, en ons vaderland slechter en slechter ….

In tegenstelling tot mij kookt mijn middelste wel graag en ook nog eens goed!

Maar ook (glutenvrij) eten buitenshuis laat ik me goed smaken

glutenvrije Kaisersmarrn bij mijn favo restaurantje in de bergen van Fieberbrunn
hier dus 😀

Kortom, ik zou hier wel willen blijven ……

Posted on

Mien Limburgs landj …

We wandelden (en fietsten) wat af de afgelopen weken, en dat allemaal in “mien Limburgs landj”.

Na de crematieplechtigheid voor mijn schoonmoeder liepen we een rondje rond de vijver bij kasteel Strijthagen (Landgraaf) alwaar dit vreemde voertuig tentoongesteld stond. Ik vond het de moeite waard om er een foto van te maken, wellicht was het iets voor Sjoerd’s virtuele garage? Ik las dat het park rondom het kasteel (dat in bezit is van een Russisch kunstenaarsechtpaar) een Artland is, een plek om kunst te tonen aan het publiek. En die (meer dan manshoge) hond zal dan wel de bewaker zijn …

We parkeerder de auto in Epen en liepen langs de Geulle naar Mechelen. Het was op een woensdag en druk dat het er was ……

In Mechelen hielden we halt voor lunch. Tegenover ons liepen paarden, veel paarden. Tussen ons en de paarden een drukke weg, maar die zie je zo niet, haha.

Ter afsluiting nog een koffie op het terras van de Gerardushoeve. Voor mij het terras met een van de allermooiste uitzichten van Limburg. Per toeval kwam ik er laatst achter dat deze hoeve vroeger ècht een hoeve was waar ik nota bene als 7-jarige op kamp ben geweest met de kabouters. Ik was toen een kabouter met ontzettende heimwee ….

Drie dagen later waren we wederom in het heuvelland, dit keer samen met middelste plus hond. We parkeerden de auto in Slenaken, liepen van daaruit een wandeling langs de Gulp, en sloten de dag af bij mijn favoriete restaurantje in België, Moeder de Gans. Zo lang de grenzen maar open zijn en blijven is het zó leuk om dicht bij landsgrenzen te wonen.

Op zondag fietsten we een rondje van thuis uit. Bestemming: theetje doen bij “boven water” in Schinveld.

Op de terugweg fietste ik eindelijk eens over de fietsbrug bij Onderbanken (tegenwoordig gemeente Beekdaelen) in plaats van er met de auto onderdoor te rijden. De brug is ontworpen door een ontwerpteam uit Delft, de drie kunstobjecten op de brug zijn van de hand van Marijke de Goey.

Vanmorgen vroeg was dit het uitzicht vanuit onze badkamer. Zicht op Jabeek. Ook mooi 🙂

Posted on

wandelen of fietsen

Fietsen in de bergen, dat is voor mij alleen leuk met een fiets met trapondersteuning, een e-bike dus. Omdat de Engelse term veel sneller te typen is dan de Nederlandse heb ik het vanaf nu alleen nog over e-bike. Dag voornemen om zoveel mogelijk Nederlandse woorden te gebruiken.

Bij fietsen hoort af en toe een pauze. Normaliter zoeken we dan een leuk terrasje op, maar omdat nog niet ieder restaurantje open is kochten we belegde broodjes en een flesje bij de supermarkt en zochten en vonden een leuk plekje aan het water. En ja, mijn broodje is glutenvrij, deze worden verkocht bij de Merkur supermarkt.

Onderweg zie je vaak de grappigste dingen, zoals deze bus met boom of boom in bus.

Wandelen in de bergen met kinderen is leuk, zeker als ze af en toe lekker kunnen spelen. Her en der staan speeltoestellen en soms zelfs complete speeltuintjes.

Hier nog een slang. Niet als speeltoestel maar met de uitnodiging om stenen te beschilderen en neer te leggen om zo de slang nòg langer te maken.

Een ree, daar heel ver in de verte ….

beetje dichterbij gehaald

En ja, ze bleef zelfs even staan. Da’s echt zeldzamer dan een schaap in de wei.

hoe mooi ook

Daar hoog boven in de bergen, daar waar die plukjes sneeuw liggen, heb ik zo’n vier maanden geleden nog geskied. Zo goed als onwetend van wat ons allemaal nog te wachten stond ….