Precies één jaar geleden, op 15 februari, was er in onze buurgemeente Gangelt een carnavalsviering, de jaarlijkse ‘Kappensitzung’. Van minstens 1 bezoeker blijkt naderhand dat hij toen al besmet was met het Corona virus. Hij wist het niet, niemand wist het. De goede man is heel erg ziek geweest, lag maandenlang op de IC maar heeft het uiteindelijk overleefd.
Corona was tot dan toe een virus uit en in China. Het bleek later dat de viering in Gangelt het begin was van een Corona ‘superspreader-event in onze Kreis Heinsberg en Gangelt stond dan ook een tijdje in het middelpunt van het nieuws totdat het virus ook elders opdook.
Enfin. Pas een week na die carnavalsviering werden heel veel mensen ziek en moest het hele dorp in quarantaine ….. Enfin, de rest is bekend. En dat al een jaar lang …..
‘nog aevekes op de tenj biete’ oftewel nog even de tanden op elkaar ….
FFP2, ik had er tot een jaar geleden nog nooit van gehoord. Mondkapje zus of mondkapje zo, ik scheerde het allemaal over een kam. Tuurlijk wist ik wel wat medische mondkapjes waren. Mijn man en zonen droegen en dragen ze sinds jaar en dag iedere werkdag in de tandartspraktijk.
Lang voordat mondkapjes in Nederland schoorvoetend verplicht gesteld werden waren ze dat al in Duitsland. Boodschappen doen in Duitsland betekent sinds jaar en dag: kapje op, bijna overal.
Ik heb dan ook een hele verzameling mondkapjes: katoenen (zelfgemaakte en gekochte), synthetische èn wegwerpexemplaren. Ik bewaar ze in de auto, in mijn handtas en ook in diverse jaszakken. Maar ik kan ze nu allemaal opruimen:
Sinds vorige week zijn de regels hier (in Duitsland dus) aangescherpt. Het is verplicht om in winkels, openbaar vervoer en bij arts, tandarts, apotheek, openbare gebouwen, etc een FFP2 of chirurgisch masker te dragen. Stoffen (en/of zelfgemaakte) maskers mogen niet meer, die mogen alleen nog worden gedragen op de parkeerplaats voor de supermarkt. Alsof ik voor dat stukje lopen naar mijn auto of fiets nog van masker ga wisselen ….
Lijkt op een koffiefilter maar is toch echt een FFP2 maskerchirurgisch- of medisch mondkapjes
Ergens las ik:
Een FFP2 masker draag je onder meer bij de behandeling van patiënten met (een verdenking op) tbc. De kleine druppels bij tbc kunnen op grotere afstand van de bron nog iemand besmetten.
en in Duitsland draag je het dus ook in de supermarkt ….
Ik vraag me af of het in Nederland niet beter zou zijn om FFP2 maskers verplicht te stellen voor leerkrachten. Ze zijn dan uitermate goed beschermd tegen eventuele virusdeeltjes die verspreid (kunnen) worden door leerlingen nu de scholen op 8 februari weer open gaan. Maar ja, wie ben ik …..
Naar het nu uitziet blijft Duitsland langer in lockdown. Tja, was ergens wel te verwachten. Te veel besmettingen nog, wellicht door teveel ontmoetingen in huiselijke kring? Zou kunnen. Las online ergens dat iemand een flinke boete had gekregen door net over de grens te gaan tanken. Is blijkbaar geen noodzakelijk iets, dat tanken. In ieder geval blijkbaar geen geldige reden om de grens over te gaan. Was trouwens een Fransman die in België was gaan tanken. De boete die hij kreeg was niet mals, iets van € 4000! Tanken door Nederlanders is hier in de buurt schering en inslag. Zijn dat noodzakelijke grensoverschrijdingen? Hoe zou dat eigenlijk zitten met boodschappen doen? Ben ik in overtreding als ik mijn glutenvrij brood plus dan ook maar de rest van de boodschappen in Nederland ga kopen? Voor mij is het noodzakelijk, het glutenvrije brood van AH of Jumbo is beter te pruimen dan het brood dat ik in Duitsland kan kopen.
Enfin. Als we ons grote rondje links- of rechtsom rond het dorp wandelen gaan we ook telkens de grens over. Als ik de tuin uitloop loop ik bij wijze van spreken de grens al over …..
Rondje dorp. Linksom of rechtsom, overal grenspalen. Van bij ons uit dit keer een rondje naar links. Aan het einde van het dorp (“Oberdorf”) sla je dan linksaf, direct de grens over. De tuinafrasteringen op de foto liggen precies op de grens. De bootjes – in Nederland – liggen fijn op het droge. En die caravan, daarmee zou ik niet op vakantie willen gaan ….
Aan de linkerkant liggen akkers en een klein bosje.
Maretak. Deutscher Baum, auf jedenfall 😀
De weg (beetje bergaf) vervolgend zie je de vele windmolens die ik ook vanuit onze tuin kan zien.
Nog net wandelend in Duitsland. Die boerderij ligt in Nederland trouwens
Stukje verder, kijkend naar rechts, zie je het dorpje Bingelrade.
Uitzicht op Bingelrade (NL)
Volgende keer lopen we maar weer eens een rondje rechtsom.
Druilerig weer vandaag, weer om fijn de hele dag binnen te blijven en eindelijk eens te beginnen aan karweitjes die zijn blijven liggen of al lang op de planken liggen. Zo ruimde ik eindelijk de dekenkist eens op. Kussens en dekbedden die niet meer gebruikt worden kunnen weg, evenals oude overtrekken. Zo gauw het weer mogelijk is breng ik ze weg naar de kringloop. Ik vond ook nog twee kerst kussens, die heb ik nog op de bank in de woonkamer gelegd. Als ik niet aan het opruimen was begonnen was ik vergeten dat ik ze nog had …..
In de keuken lagen vijf (!) enorme rijpe (bijna zwarte) bananen in de fruitschaal. Notitie voor mezelf: voorlopig geen bananen meer kopen …. Ik bakte muffins en die zijn goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Ingrediënten: dat wat er in huis was. Dat waren dus die vijf overrijpe bananen, en verder 150gr (glutenvrij) havermeel, 150gr bruine basterdsuiker, 150gr boter, 3 eieren. Alles goed mengen (niet te luchtig) en in muffinvormpjes doen, paar gepelde walnoten erbovenop en dan ongeveer 25 minuten op 175graden in een voorverwarmde oven bakken. Smullen maar!
ps:
Ik kreeg gisteravond een triest bericht. Marja van de blog http://rammelaars2.blogspot.com is gisterochtend overleden. Ze was al geruime tijd ziek. Ik ‘ken’ Marja al zo’n tien jaar, ze was bijna vanaf het begin een trouw volger van mijn eerste blog (stapjeterug), en ik volgde haar wel en wee in Ravels.
Vandaag is de verjaardag van mijn schoonvader. Jaargang 1926, dus vanaf vandaag vierennegentig jaar jong, een respectabele leeftijd! Hij is lichamelijk en geestelijk nog erg fit. Een sterke tak, de familie van mijn man, de meesten hebben in goede gezondheid een hoge leeftijd bereikt. Daar kan mijn kant van de familie niet echt aan tippen …..
Toen mijn schoonmoeder begon te dementeren zijn mijn schoonouders na een tijdje toch maar verhuisd van hun eigen huis naar een beschermde woonvorm. De beste oplossing op dat moment, alhoewel pa er heel erg aan moest wennen. Tja, een oude boom verplant je nu eenmaal niet zomaar. Hij mocht er na het overlijden van schoonmoeder – afgelopen augustus – blijven wonen. Hij voelt zich er nu prettig en veilig, hij zou nu niet anders meer willen.
Nou, nee, eigenlijk niet. Tenminste, er is niet veel wat ik op mijn blog kwijt wil. Het leven gaat gewoon zijn gangetje. Thuis blijven is wat moet en ik dus ook zoveel mogelijk doe, ik ga eigenlijk alleen de deur uit voor de nodige boodschappen. Soms met de auto, een enkele keer met de fiets. Sportschool bezoeken deed ik al niet meer voordat ze – hopelijk tijdelijk? – dicht gingen. Ik woon nu eenmaal in Duitsland en hier gelden de strengere beperkingen gedurende de hele maand november, dus al voordat ze in Nederland werden aangekondigd.
Sinds een aantal weken is onze jongste het huis uit, hij woont in een leuk appartementje een aantal dorpjes verderop. Lege nest syndroom? Nou nee, echt niet, geen last van. Geen tijd voor ook: vijf dagen later stond onze middelste met hond en kat (en helaas pindakaas zonder vriendin, want zo gaat dat soms in het leven) op de stoep. Hut weer vol voor ik weet niet hoeveel tijd …. Tja, je blijft je hele leven moeder hè….
ach, maakt hen niet uit, zij vinden het wel prima zo
Zo gaat dat hier ook: vegetarisch, glutenvrij, gewone pot, liefst geen gewone pot, nierdieet (kat), pens (hond).
Om de boel een beetje op te vrolijken kocht ik viooltjes. Die zijn zo dankbaar, en bloeien tot ver in het voorjaar. Hoop ik. Ik hoop dat we dan ook weer wat normaler onze gang kunnen gaan …..
een bericht schrijven is voor mij toch het makkelijkst. Op deze manier krijgt een ieder een overzicht van alles (ehum) wat ik meemaak gedurende een week. Ha, dat is bitter weinig de laatste tijd maar daar moeten we het dan maar mee doen ….
Mijn man was jarig, ik schreef er al eerder over. Van zijn Duitse collega’s kreeg hij een bon voor, jawel, een heuse ballonvaart. Voor twee personen. En ik ga echt niet mee, nog niet misschien, iets met hoogtevrees ….. Enfin, deze foto laat zien wat voor enorme moeite ze hebben gedaan om het bijzondere cadeau te verpakken.
Nog even terug naar de branden, ik schreef daar hier al over
bron: De Limburger
Gelukkig heeft het de afgelopen dagen geregend. Nog lang niet genoeg maar beter iets dan niets.
Het kleine groentetuintje profiteert er ook van, van die regen. De boontjes doen het voortreffelijk. Dat wordt heel wat grammetjes wegwerken tegen oogsttijd ….. Courgette doet het ook prima. Tomaatjes en pepertjes willen niet echt. Wellicht hebben we die te vroeg uitgeplant.
bron: Geilenkirchener Nachrichten
Honderd dagen geleden was de gemeente Gangelt, onze buurgemeente in de Kreis Heinsberg, wereldnieuws. Tijdens een carnavalszitting werden heel wat mensen besmet met het Corona virus. Het was notabene een ex van de directe collega van mijn man die daar de verspreider was ….. Iedere aanwezige op die zitting ging direct verplicht in quarantaine, en daardoor werd voorkomen wat elders naderhand wel plaatsvond. Mijn man heeft in die tijd geen contact met zijn collega gehad omdat wij toen al in Oostenrijk waren. Maar dit laatste terzijde.
In Nederland waren er toen nog geen besmettingen ….. en wij maar tegen elkaar zeggen dat landsgrenzen dat virus toch echt niet gingen tegenhouden. Op 27 februari, bijna twee weken later, werd live tijdens een televisieprogramma bekend gemaakt dat er een eerste patiënt in Nederland was. Enfin, we weten allemaal wat de gevolgen waren …..
Onze middelste monteerde een wildcamera op een boom in onze huiswei. Van boven naar beneden zie je een jonge vos, een wilde kat – of misschien was het wel een wasbeer? – een groene specht, en twee keer een ree (geit en bok).
Na lange, lange tijd gingen we weer eens naar Aken. Het was er rustig, erg rustig.
We vonden het rustig genoeg om ook ergens een hapje te gaan eten. Voelde een beetje vreemd na al die weken, maar ben wel blij dat we dit stapje hebben gezet.
Had ik al gezegd dat het hier weer erg rustig is? Iedereen, inclusief kat en hond, is weer naar het eigen thuis. We hebben het huis weer voor ons, en dat is fijn 😀
Middelste plus vriendin gingen voor me naar de markt. Het was prachtig weer met gelukkig maar weinig wind en dus gingen ze fijn op de fiets. Kwamen terug met wat ze wilden kopen plus voor mij een bosje tulpen, dat vind ik leuk.
Lichtelijk geschokt vertelden ze me dat het best druk was op de markt. Lijkt erop dat men de woorden van Rutte anders interpreteert. En die ‘men’ waren volgens mijn zoon veelal behoorlijk op leeftijd. Ruim tachtig plus.
Enfin.
Zij gingen dus naar de markt en ik mocht oppassen.
Het is echt niet zo dat ik nergens kom hoor, maar ik mijd absoluut tijdstippen dat het druk kan zijn. Afgelopen week moesten we even langs de opticien in verband met een nogal scheve bril van mijn man en verder wilde ik persé de locale boekverkoper steunen door bij hem een boek te kopen in plaats van het te bestellen bij b.com.
Op de terugweg fietsten we een nieuwe route. Tussen stadswal en verplaatste volkstuintjes ligt nu een mooi fietspad.
Ik zag op de blog van Neeltje hoe haar pleegdochter zich onder andere bezig houdt met het maken van armbandjes voor de medebewoners van haar vroegere woonomgeving. Ik vroeg of ze voor mij ook een armbandje wilde maken, en ja, dat wilde ze. Zó lief!
Ik kwam in de kelder een pak melk tegen, nog meegenomen uit Oostenrijk. Heimwee …..
Zag dat de diesel schandalig goedkoop is. Jammer dat ik niet of nauwelijks kilometers maak en dus ook niet hoef te tanken.
De blauwe regen is flink gesnoeid, bloeit stukken minder dan andere jaren maar blijft een plaatje om te zien
Ik ben voorbereid ….. vanaf maandag mag ik niet zonder de supermarkt in.
Kaartje kreeg ik trouwens van Mieke, waarvoor dank 😊
Net een aangrijpende blog en dito stuk in onze krant gelezen en dan toch maar over ditjes en datjes schrijven. Het leven gaat gewoon door …..
Hoorde op de radio dat mensen over Corona praten als ware het een oorlog. Geen oorlog, maar wel een zeer zorgelijke tijd met vijf sterren quarantaine, geen beschietingen en meer dan voldoende eten. Dat moet toch goed vol te houden zijn?
Ik ken wel mensen die ziek waren en de moeder van een vriendin is gestorven aan de gevolgen van, maar zij was al ruim boven de negentig. Of onze generatie nog zulke leeftijden gaat bereiken?
Enfin.
Naar aanleiding van een blogbericht van een Belgische blogger een foto van onze tuinbank:
De bank, bijna dertig jaar geleden gekocht, wordt jaar na jaar mooier en mooier 😀
En omdat ik toch al bezig was nog maar een paar tuin plaatjes
Ik besef iedere keer als ik een rondje door de tuin loop dat ik een bofkont ben, een zeer bevoorrecht mens: grote tuin, fijn huis, allerliefste huisgenoten, niemand ernstig ziek en gezelschap dat nog altijd niet verveelt ….
Maar ook angst, angst om mijn man en zonen die toch blijven werken omdat tandartsen nu eenmaal moeten blijven werken (alleen nood diensten, maar toch) en dit onmogelijk op anderhalve meter afstand kunnen doen ….. Verdriet om mijn schoonouders die we niet mogen bezoeken, schoonmoeder gaat steeds verder achteruit, snapt er natuurlijk niets van dat ze niemand van haar kinderen of (achter)kleinkinderen ziet.
Maar verder, ach, ik doe mijn ding en blijf zoveel mogelijk thuis.
Ons grasveld zou dit voorjaar op de schop gaan, maar dat hebben we gezien de omstandigheden maar uitgesteld tot ergens in september. De plek waar ooit een trap was hebben we nu maar tot moestuintje gebombardeerd. Eerste zaadjes (pompoen en courgette) zitten in de grond, de rest wordt nog even vertroeteld in kleine kasjes op de vensterbank.
Ik word – gelukkig – nog altijd blij van buiten te drogen hangende was. Vandaag geen last van mestgeuren, dat scheelt, dat maakt nog gelukkiger.
Schuurtje is opgeruimd. Een van de weinige voordelen van het hebben van heel wat vrije tijd ….. Wie oh wie zou daar in dat hoekje hebben gebivakkeerd? Gezien de vele lege doppen was het er erg gezellig 🙂
Planten zijn allemaal voorzien van nieuwe behuizing.
Breiwerk schiet minder op dan ik had bedacht. Dat wil zeggen dat ik me nog niet echt verveeld heb de laatste tijd. Of erg veel tv heb gekeken …….
Onze Kreis, waar erg veel Corona zieken waren en zijn, wordt onderzoeksterrein voor deskundigen. Wie weet wat daar voor goeds uitkomt.
Verder gaat hier alles zijn gangetje. Blijf gezond! 🙏
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.