Vandaag zou mijn vader negentig zijn geworden als hij nog leefde. Gelukkig ( ja echt, dat meen ik uit de grond van mijn hart) is hem bespaard gebleven dat hij deze leeftijd bereikte want hij had Alzheimer, en daarmee wil je niet echt oud worden …..
Soms denk ik wel eens aan hoe het zou zijn als hij deze ziekte niet had gekregen. Zou hij dan nog zelfstandig wonen? Zou hij dan nog zo lekker eigenwijs zijn? Zou hij dan nog zo bezig zijn in zijn tuin? Zouden we zijn verjaardag fijn gevierd hebben samen met degenen die hij liefhad?
Ik zag een mooi gedichtje bij –> haar < — zo ontroerend mooi.
Je zegt het mooi, Inge. Wanneer een intelligente, knappe man die rotziekte krijgt is het alleen maar decorumverlies. Je hebt er “mooi” over geblogd. Dat staat me nog helder voor de geest. Is toch goed dat je (ook) vandaag aan hem denkt? Kus.
LikeGeliked door 1 persoon
Die dag mag je blijven vieren. Een vader voor altijd, geliefd en nu gemist. Missen is de tol die we moeten betalen voor de liefde.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach…. ondanks de Alzheimer toch een gemis.Je hebt er een prachtig gedicht bij gevonden, wie weet bereikt hem, ergens.
De foto is van hem? Dierenarts?
LikeLike
Ja, hij was dierenarts met hart en ziel
LikeGeliked door 1 persoon
Een vreselijke ziekte die je je waardigheid ontneemt. Bewaar de mooie herinneringen zoals hij was toen hij gezond was, zoals hij was op de foto. Dat doe ik ook met mijn vader, die veel te vroeg stierf op 63. Ik vraag me ook af hoe hij zou zijn geweest mocht hij nog geleefd hebben nu. Dan zou hij bijna 93 zijn geweest…
LikeGeliked door 1 persoon
En zo leeft hij toch voort…………..Hij wordt niet vergeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn vader heeft het niet meer bewust meegemaakt, verloor zichzelf in medelijden dat zijn hele leven om niets was geweest. Hij was jong toen hij de oorlog in ging en kwam zwaargewond als jongeling weer terug…
LikeLike
Triest Sjoerd
LikeLike
Dat is toch geen hodn wat daar ligt. Mooi dat hij nooit zal worden vergeten.
En je hebt gelijk, met alzheimer is het niet leuk ouder worden, voor jezelf niet, maar ook voor de familie niet.
Love As Always
Di mario
LikeLike
Geen hond maar een heuse leeuwin 😀
LikeLike
Mijn schoonmoeder was jarenlang dement. en werd 92.Nee zo wil je niet oud worden, je hebt gelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Oud worden is niet altijd een zegen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik sprak van de week iemand met een hele nare vader. Wat heb je eigenlijk een geluk als je zo vol liefde terug kunt denken aan je vader. Ik ook.
LikeGeliked door 2 people
Mooie overpeinzing. Toevallig gaat mijmering ook voor een deel over Dementie en Alzheimer. ❤ Mijn vader heft er tien jaar over gedaan om volledig in zichzelf te schuilen
LikeLike
De mijne ook, helaas. In 2017 is hij gestorven, verbleef vier jaar in een verzorgingshuis, maar heeft ook nog heel wat jaren thuis mogen wonen
LikeLike
❤ Wat spijtig. Mijn vader al in 1996, Hij werd 79.
LikeLike
Gelukkig heb je heel veel mooie herinneringen aan hem, en ook uit de tijd dat hij wél dement was vast nog wel vertederende herinneringen waardoor je hem nooit zult vergeten.
LikeLike
Zeker.
LikeLike
Dikke knuffel.
LikeLike
Echt waar ? Mijn vader was ook op 12 september jarig. Samen met mijn kleuterjuf en mij. Mooi gedichtje.
Groet, Peter.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtige foto van je vader! En wat een mooi beroep had hij. Dank je voor het linken naar mijn berichtje ❤
Wat een gemis he… Soms kan ik het nog steeds niet geloven en voel ik die onbeschermde kinderrouw zo goed, ook al ben ik nu al bijna zo oud als hij toen ik het huis uit ging…
Het is zo moeilijk, het afscheid nemen van iemand die je zo intens liefhad. Koester je mooie herinneringen. Veel liefs xx
LikeLike
Ik weet wat je bedoeld… mijn oma vanaf het jaar 1997 tot haar door in 2003… en met de dag erger en erger… alzheimer, agressief ook, werd ons vertelt… pfffffffff
Sterkte voor jou…
X
LikeLike
Vreselijke ziekte, ben nu vooral geïntrigeerd door die foto!
LikeLike
Keizersnede bij een leeuwin 😀
LikeLike