We gingen fietsen. Op zaterdagmiddag, want dan zou het in het heuvelland nog niet al te druk zijn. Dachten we. Hoopten we. Pff, voor een zaterdag in maart vond ik het toch best druk: nogal wat wandelaars, fietsers, erg hard fietsende wielrenners, te hard rijdende auto’s en motoren en overvolle terrasjes.
We parkeerden de auto in Wittem, op de grote parkeerplaats voor juist ja, hier maar gingen er niet naar binnen. We fietsten van Wittem naar Eys, bekeken vluchtig de plek waar we de as van mijn ouders t.z.t. willen uitstrooien (pap was van Wittem, mijn moeder groeide op in Eys, dus die plek vinden we erg toepasselijk), vervolgens nog door Trintelen, Ubachsberg en Gulpen en namen toen – eindelijk – geruime pauze in Valkenburg bij Brasserie America. Helaas geen plek op het terras, maar de glutenvrije kroketten smaakten binnen niet minder lekker!
Ooit, omstreeks 1971 , gingen wij op vakantie naar Middelkerke. Daar maakten we kennis met de familie America. Zij vierden vakantie in hetzelfde appartementencomplex als wij. Wij kinderen van beide gezinnen speelden van vroeg tot laat op het strand, het waren in mijn ogen twee hele leuke weken. Na die vakantie raakten we elkaar weer uit het oog. Tja, zo ging dat in die tijd zonder Facebook en WhatsApp.
Twee jaar geleden kwam ik erachter dat die familie America van de vakantie de uitbater is van de brasserie met dezelfde naam in Valkenburg. Leuk toch? Vind ik tenminste.
Moe maar voldaan kwamen we aan het eind van de dag weer uit in Wittem. Het was een fijne fietsdag.
Met zulk weer zullen jullie allicht niet alleen geweest zijn… 🥴. Wat grappig van die brasserie en fijn dat je zo genoten hebt. De kleine dingen moeten we plukken, elke dag opnieuw!
LikeLike
Juist!
LikeLiked by 1 persoon
Mooi gebied daar, we hebben er heel wat afgewandeld.
LikeLiked by 1 persoon
Heerlijk uitwaaien lijkt me dat, zo’n fietsdagje. Maar van drukte op de weg houd ik ook niet.
LikeLiked by 1 persoon
Mooie terugblik!
LikeLiked by 1 persoon
Zo zie je dat de wereld maar klein is…
LikeLike
Wij lopen elkaar beslist ook nog eens tegen het lijf Sjoerd 😀
LikeLike
Leuk die zwart-wit foto. Petanque met de kinderen van de familie America ? En welke baat nu het restaurant uit?
LikeLike
de oudste van het gezin baat nu het restaurant uit, maar staat niet op de foto
LikeLike
Bijzonder als je elkaar zo weer tegenkomt. Die omgeving is werkelijk prachtig, maar die heuvels die zijn heftig!
LikeLike
Prima te doen met trapondersteuning 😀
LikeLiked by 1 persoon
Wat de brasserie betreft: toeval bestaat wél. 😉
LikeLike
Oude vrienden tegenkomen zijn de leukste ontmoetingen, zeker als jet zover in je jeugd terug gaat,
LikeLiked by 1 persoon
Wat een heerlijke fietstocht! Maar ook vermoeiend… Jeugdherinneringen zijn soms zo sterk, ik vind dat altijd frappant. Bijzonder van die familie America… weten zij het ook nog?
LikeLike
Jazeker, zij wisten het ook nog
LikeLike
Wat leuk om na zoveel tijd elkaar weer eens te ontmoeten. Je hebt toch een band samen.
Love As Always
Di mario
LikeLike
bandje
LikeLike
Klinkt als heerlijk fietsdagje.
Wij ook nog steeds zo enthousiast over de trapondersteuning 🙂
LikeLiked by 1 persoon