Posted on Door schrijfselsvanmij

kapelletje (7), enzovoorts

Wederom maar weer eens een kijkje op mijn week.

Samen met schoonzus en zwager liepen we een rondje van Ubachsberg naar Trintelen en weer terug. Tegenover de Bernardushoeve (onze pauzeplek) zag ik dit kapelletje:

Het ligt op een kruispunt op de grens van Mingersborg en Trintelen. De kapel dateert uit 1939, getuige het jaartal in de voorgevel en wordt onderhouden door de buurtschap Mingersborg.

In de tuin van onze buurman moest een dode boom worden verwijderd, dat vond ik best een indrukwekkend schouwspel. De tuin van buurman ligt ruim lager dan de onze, de man in de boom hangt echt heel wat meters boven ‘vaste aarde’. Ben benieuwd in welke boom de uilen binnenkort ’s nachts gaan zitten om naar elkaar te roepen nu hun vaste stek er niet meer is. Vind ik eerlijk gezegd niet erg …..

Het kleine koolmeesje op de foto zat minutenlang te zitten in het pindakaaspotje. Te dromen? Te genieten? Daar leek het wel op.

Deze duif leek ook te genieten van de vele kruimeltjes op de grond. Waar? Op de luchthaven van Düsseldorf, heel gewoon binnen in de centrale hal.

Ik moest daar zijn omdat jongste nog een verre reis ging maken en hij graag op tijd zijn vliegtuig wilde halen. Nou, laat zoiets maar aan moeders over: ruim drie en een half uur voor het vliegtuig zou vertrekken zaten we al fijn aan de koffie. Ha, en dan te bedenken dat hij nog ruim 26 uur zou moeten vliegen ….

Absoluut niet blij was ik met de foto die oudste me stuurde. Genietend op zijn balkon kreeg hij bezoek van een heuse tijgermug. Gats. Daar zit toch echt niemand op te wachten.

In het kader van ‘verveling staat niet op mijn lijstje’ haal ik een tijdje-geleden-gebreide kussenhoes uit. En in plaats van de wol weer op te rollen tot een bolletje brei ik gelijk een nieuwe hoes, maar nu zo’n 10cm kleiner. De originele was te ruim, vandaar. Ik zei toch al dat vervelen niet op mijn lijstje staat?

Verder dacht ik blogvriendin Bertie te kunnen helpen met het ontcijferen van een Duitse tekst op twee oude ansichtkaarten.

Jammer dan, missie mislukt: ik kan het schrift echt niet ontcijferen …..

Bij het zoeken naar een leuke plek om binnenkort een hapje te gaan eten stuitte ik op de plek waar mijn vader is geboren en opgegroeid

Dit was mijn vaders oom, ’t Edmondje 😀. Bekend bij een ieder die vroeger te voet de bedevaartstocht naar Wittem maakte en vervolgens hier naar binnen ging voor koffie en een goed stuk Limburgse vla(ai).

Het was weer een leuke week.

21 Replies to “kapelletje (7), enzovoorts”

  3. Grrrrr… die tijgermug…..
    Mooi kapelletje, de combinatie van oude steen met glazen nieuwe deur vind ik prachtig.

    Geniet van de zondag, een dag met een uurtje minder.

    Geliked door 1 persoon

  4. Mooi kapelletje…

    Die man in de boom. Ik moest even goed kijken. Dacht even aan een heksenverbranding. 😉

    Like

  5. Het vellen van hoge bomen vind ik ook fascinerend om naar te kijken. De mannen (en vrouwen!) die zulks verrichten zijn niet alleen profs maar ook topsporters.

    Like

  10. Wittem, daar ging mijn oma altijd heen op bedevaartstocht. Mijn moeder ging vaak mee. Jammer dat ze niet meer leeft, anders had ik haar even gebeld over dit berichtje,

    Like

  11. Een weekje met van alles wat, maar toch vooral een mooi kapelletje;-)
    Mooie plek om op te groeien, wat leuk dat je daar nu nog heen kunt.

    Like

  12. Een afwisselende log, dat moet ook een afwisselende week zijn geweest. Dat is trouwens wel heel vroeg op het vliegveld. Wij komen meestal een anderhalf uur van te voren aan. Dan duurt de ondervraging ook meestal niet zo lang.

    Love As Always
    Di Mario

    Like

Reacties zijn gesloten.