Mijn favoriete vakantiebestemming. Tja, dat is al járen Leogang in Oostenrijk. Eigenlijk gaan we sinds we daar een vaste (eigen) plek hebben nergens anders meer naar toe. Heel heel soms boeken we ergens een hotelletje of B&B, maar nooit voor langer dan 2 à 3 dagen. Toevallig (of niet) hebben we die eigen stek net zo lang als ik coeliakie (glutenintolerantie) heb. In december kregen we de sleutel van ons appartement en eind januari zat ik in de auto op weg naar een concert toen ik telefoon kreeg van de internist met ‘het vonnis’. De drive om ècht ergens (anders) naar toe te gaan is er sinds die tijd gewoonweg niet meer door telkens weer het tijdelijk verplaatsen van het eigen huishouden. Ik voel me steeds weer lekker veilig en prettig tussen mijn eigen (keuken) spulletjes en vertrouwde plekken om ergens iets te gaan eten.
Ook afgelopen maand waren we weer in Oostenrijk, maar omdat de weersverwachting voor de komende dagen niet al te gunstig uit zag besloten we om dan maar de Alpen over te trekken richting het zuiden. Het dichtste bij van daar uit voor een paar daagjes weg met zon-garantie is het zuiden van het Gardameer. Bijkomstig voordeel voor mij is dat ik dan ook nog eens heerlijk kan gaan genieten van glutenvrije Italiaanse lekkernijen. Italië staat erom bekend dat ze er (meestal) goed weten wat coeliakie en glutenvrij eten inhoudt.
We begonnen ons reisje in Bardolino. Ons lunchadresje was la Cantinetta. Ik had gehoopt er een glutenvrije pasta te kunnen bestellen maar ze hadden ‘alleen maar’ glutenvrije pizza’s. Ook goed. Dit zette wel een streep door mijn wens voor het avondeten …. De vorige keer dat we in Bardolino waren heb ik wel glutenvrije pasta gegeten, dat was toen bij la Loggia Rambaldi, pal tegenover la Cantinetta.
Vanuit Bardolino gingen we naar ons hotel in Lazise. Ik had op internet gelezen dat ze een uitgebreid ontbijtbuffet zouden hebben met ook glutenvrije producten. Om niet net als een aantal jaren geleden (elders) voor onaangename verassingen komen te staan (dat wil zeggen: € 3 toeslag voor nauwelijks glutenvrije producten) had ik eigen brood meegenomen, maar dat was niet nodig: prima service en zo goed als nul kans op kruisbesmetting doordat er meer dan voldoende afstand was tussen brood, beleg en ander lekkers.
’s Avonds hebben we gewoon ergens in een min of meer willekeurig restaurant een salade gegeten. De kelner stelde me gerust: zijn broer had coeliakie, hij wist heel goed van de hoed en de rand.
De tweede dag bezochten we Peschiera. Hier ligt mijn favoriete restaurant aan het Gardameer: Bella Vista. Op diverse sites steekt men de loftrompet af voor wat betreft de glutenvrije mogelijkheden – met name de pizza’s – en terecht!
Hier hoef ik toch niets aan toe te voegen?
Ik had nog wat plek vrij in mijn buik voor een lekker ijs en dus reden we naar het nabijgelegen pittoreske Sirmione. Daar liggen -tig ijssalons. Bij één ervan (Mirko’z) is het echt veilig om glutenvrij ijs te eten:
Bakken met glutenvrij ijs stonden apart van de rest. Ik kon kiezen uit 8 soorten en tussen een hoorntje of een bakje. Uiteraard werd geschept met een schone lepel. Ik eet ongeveer 1 of 2 keer per jaar ijs buiten de deur, ben geen zoetekauw, maar dit is iedere keer weer zó de moeite waard 🙂
’s Avonds aten we weer ‘gewoon’: zeebaars met gegrilde groente, geen koolhydraten meer voor mij. Genoeg is genoeg 🙂
Dit adres in Torri del Benaco moet ik maar bewaren voor een volgend bezoek aan het Gardameer:
Tuurlijk duik ik ook een supermarkt in, als we er toch zijn. Ben benieuwd of deze producten binnenkort ook in Nederland te koop zijn:
Vermicelli:
Grove soort pasta:
Crackers met gepofte rijst:
’s Anderdaags reden we weer terug naar het noorden. Ciao Italia, ciao Lago di Garda. Leogang blijft mijn favoriete vakantiebestemming, maar qua (glutenvrij) eten staat zo’n korte vakantietrip met stip op plek twee!
Ben je benieuwd wie dit keer allemaal meedoen met #wijbloggenglutenvrij 2017? Veel leesplezier!
Wat fijn dat er zoveel glutenvrij te vinden was, dat is echt een walhalla voor jou en vele anderen 😀 Gelukkig kan dat ook, kunnen ze hier nog een voorbeeld aan nemen.
X
LikeGeliked door 1 persoon
Het valt me hier altijd op in de Italiaanse supermarkt: hele schappen met glutenvrije producten. Fijn dat jij er zulke goede ervaringen mee hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Het valt mij in Italië ook op bijna alles gluten vrij… zelfs chips… waarom hier niet??
LikeLike
‘Vwb chips: de ‘gewone’ chips is in Nederland meestal glutenvrij. Op de eigen-merk-supermarkt (AH, Plus) chips staat ook een glutenvrij logo
LikeGeliked door 1 persoon
Oh dat wist ik niet
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad dingen om te onthouden. En zeg nou zelf, zo’n vakantie is toch ook avontuur…
LikeLike
Eten is een nu eenmaal een eerste levensbehoefte 🙂
LikeLike
Dat er glutenvrij ijs bestaat! Wat een voltreffer. Zie je dat het best kan? Eten zonder “troep.” En wat een leuk avontuur met nog een plezierig eind ook (-:
LikeLike
En Lekker! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je toch altijd een koffer vol met eetzorgen mee te nemen!!
LikeLike
Hoort erbij, ik weet bijna niet beter. En het aller, allerbelangrijkst: ik voel me prima en (bijna) niet meer (honds)moe
LikeLike
En stiekum, heel stiekum ben ik toch wel blij dat ik er niet zo op hoef te letten 🙂
Maar ben wel bewust bezig met wat ik eet en zo.
LikeLike
Jij mag stiekem blij zijn 😀
LikeLike
Stiekem is het 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het lijkt me nog allemaal zo makkelijk niet als je daar op moet letten. Helemaal top dat je al zoveel mooie adresjes weet!
LikeGeliked door 1 persoon
’t is wat Sjoerd zegt, ’t is ook iets van avontuur 🙂
LikeLike
Mooi als je het zo kunt zien, het lijkt toch reuze lastig.
LikeLike
Wat veel glutenvrij zeg. Je zult je er wel goed vermaakt hebben met eten. Ik neem aan dat je ook wel het een en ander mee naar huis hebt genomen.
Love As always
Di Mario
LikeGeliked door 1 persoon
Niet makkelijk altijd, glutenvrij. Een lactose intolerantie lijkt me wat simpeler. Ik moet gewoon zorgen dat ik bepaalde dingen niet binnen krijg. Gaat wellens mis, hoor.
LikeLike
Het is niet altijd makkelijk Marthy, er zijn ook momenten dat je – in gezelschap – spontaan ergens een kleinigheidje wilt eten. En dan is het best balen als ze ‘nee’ verkopen. Komt gelukkig niet vaak voor.
LikeLike
Wat fijn dat je zoveel mogelijkheden had om glutenvrij te eten. Lijkt me af en toe toch best lastg hoor. Gelukkig zie ik op steeds meer plaatsen dat men rekening houdt met mensen met voedselallergieën.
LikeGeliked door 1 persoon