Posted on Door schrijfselsvanmij

ziekjes

Afgelopen week voelde ik me plotseling niet lekker. Het ene moment zat ik nog gezellig koffie te drinken en het volgende moment voelde ik me doodziek. Vervelend. Zeker omdat mijn schoonouders zouden komen eten. Mijn schoonouders zijn hoogbejaard, negentig en zesentachtig jaar oud. Ze wonen nog zelfstandig, mijn schoonvader rijdt nog altijd auto, maar koken en co. is minder vanzelfsprekend. Dus gaan ze regelmatig uit eten bij een van de kinderen. Nu weten ze dat van mij nooit culinaire hoogstandjes hoeven te verwachten, maar ik maak wel altijd en gezonde hap.  Boerenkool was hier de planning, met een braadworstje voor schoonma en een vegetarische schnitzel voor schoonpa erbij. Maar dat koken ging het ‘m echt niet worden, daarvoor voelde ik me veel te beroerd. Toen de twee aanbelden was ik nog net in staat om de deur voor hen te openen en hen iets te drinken aan te bieden. Daarna vertrok ik naar boven, naar bed.

Na een uurtje of anderhalf kwam mijn man thuis. En in plaats van hond in de pot vond hij een zieke vrouw in bed en zijn ouders beneden in de kamer. Ha, en dus werd het geen gezonde boerenkool voor onze gasten maar een vette hap van de frituur. Tja, want mijn man heeft echt geen verstand van koken. Kwestie van verkeerde opvoeding? Geen idee, feit is wel dat onze zonen wèl lekker en gezond kunnen koken 🙂

Intussen voelde ik me boven beroerder en beroerder worden. Op een gegeven moment moest ik mijn bed uit om te plassen en zo. Op de terugweg van wc naar bed ben ik flauwgevallen. Ik heb toen een behoorlijke smak gemaakt waarbij ik mijn neus en kin als rem heb gebruikt. Klinkt grappig, maar dat was het echt niet. Een kastje met scherpe uitsteeksels stond in de weg …. Enfin, toen mijn man na de vette hap te hebben genuttigd boven kwam kijken hoe het met zijn arme zieke wederhelft ging is hij behoorlijk geschrokken. Nadat hij mij had verzorgd – en zijn ouders naar huis had gestuurd – vonden we dat een bezoek aan de huisartsenpost geen overbodige luxe zou zijn. Achteraf gezien valt alles gelukkig hartstikke mee: ik heb niks gebroken, er zit maar 1 hechting in mijn neus en ik heb een met plaksel dichtgeplakte kin. Het had allemaal veel erger kunnen zijn. Moraal van het verhaal: als ik de volgende keer een flauwte voel aankomen kruip ik terug naar bed ….

Intussen ben ik weer boven Jan. Wat het is geweest? Geen idee, wellicht toch iets verkeerd gegeten afgelopen weekend? Misschien toch die ene oester? Nog nooit eerder gegeten, en het zal dus ook bij die ene keer blijven ….

Met mijn geschonden aangezicht durf ik nu zelfs de deur weer uit, maar een foto, die komt er hier niet 🙂

 

29 Replies to “ziekjes”

  1. Ochoch wat een ellende en wat een pech. Een slechte oester merk je net zoals elke voedselvergiftiging nog dezelfde dag vaak met een paar uur. Denk dat je een griepje had.

    Like

  2. Mijn buufje heeft ook op de grond gelegen Haar man vond haar Ze heeft na een paar dagen een heftige griep gekregen Dus kijk uit.
    Sterkte jij .

    Like

  7. Ik denk dat het toch een virusje of zo was, zowel mijn vrouw alsook ik hadden dezelfde verschijnselen, maar dan medio december. Daarna na een dag of twee weer redelijk op de been en een week later gewoon grieperig en verkouden….

    Liked by 1 persoon

  13. Dat is zeker niet leuk, zo ben ik ook ooit een keer flauw gevallen na een een behandeling van het vriezen van een eeltpit, zo tegen een ouderwetse radiator aan, in begin eighties nog net, en ik kwam met ene hersenschudding thuis dus… ouch… gelukkig voel jij je wel alweer beter! Was jij de enige die oesters had gegeten dan? Ik hoor het toch wel om mij heen en ook ik heb het al gehad, gewoon een dag ziek of 2, en dan wel wat beter, mijn collega nog van de week, kon zelfs geen water binnen houden, 2 a 3 dagen en hij was weer op de been… heel gek dit.

    Sterkte en beterschap als dat nog nodig is.

    X

    Like

      1. ja dan kun je de oester rustig de schuld geven… nu hou ik niet van vis, maar heb twee keer oesters gegeten, en beide keren waren ze echt super goed vers… en dus best fijn die hap zeewater, hahaha 😉 Meer is het ook niet als je het mij vraagt. Net of je de zee inslikt.

        Liked by 1 persoon

  18. Hé jakkes, wat vervelend, vooral omdat je ook niet helemaal weet waar het vandaan kwam.
    Tja, je schoonouders hebben dus eigenlijk een beetje aan zichzelf te wijten dat ze geen gezonde hap kregen, dan hádden ze zoonlief maar moeten leren koken;-) Ik hoop dat je niet alsnog ziek wordt.

    Liked by 1 persoon

Reacties zijn gesloten.